Sarılmak
"Annem/babam bana sarılmazdı," şikâyetini ne zaman işitsem boğazıma bir yumru oturur. Beni sevmedi/ler anlamına gelir bu şikâyet. Bana kendimi değerli hissettirmediler. Beni önemsemediler. Oysa ne çok sevilmek isteriz. Sonsuzca sevilmek isteriz. Sonsuz merhamet ve şefkatle sarıp sarma- lanmak, kuşatılmak isteriz. Sonsuzluğun şefkati bizi
ruh halini düzeltecek şeylerin bir listesi:
1) ağlayarak, yürüyerek, yazarak, bağırarak, dans ederek at acıyı bedeninden
2) tüm bunlara rağmen
hala sakinleşemiyorsan
yitip gitmek daha mı iyi diye
sor bir kendine
3) cevap hayır
4) cevap nefes almak
5) bir yudum çay iç ve vücudunun yatışmasını bekle
6) hayatının kahramanı sensin
7) hissettiklerin senden daha güçlü değil
8) evren bunlarla baş etmek için hazırladı seni
9) etrafına karanlık çökse de
aydınlık geri gelmek üzere
10) ışığın sensin
11) sevginin yaşadığı yere geri dön sadece
Sayfa 37 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Ben gitmelerle gelmeler arasında kalan biriyim. Hani gitmek mi gelmek mi diye tercih edecek olsam gelecek ya da dönecek bir yerim yokmuş gibi sandığımdan belki de hep gitmeleri tercih ederim ben.
Sayfa 19
Ah bir bilsen nasıl acıyor canım
Bir kurşun atımı uzaktasın benden, biliyorum ve ciğerlerime saplanmış bir kurşun gibisin hâlâ. Seni çıkarıp atmak da elimde değil, sana gelmek de... Gelebilsem ne değişecekti ki? Beni hatırlayacak mıydın? Hatırlasan da sevinecek miydin gelişimden? Gözlerinin içi gülecek miydi? Hiç konuşmadan, "Ben de seni özledim," diyebilecek miydi ellerin? Hayır, değil mi? Öyleyse hiç gelmeyeceğim sana. Böylesi daha iyi.
Gün oluyor; seni unutabilmek için bu şehirden çok uzaklara gitmek istiyorum. Sokaklar, evler, caddeler, vitrinler seni hatırlatmasın diye.
İnsanları çok mu aşağılıyorsun, bana mı öyle geldi?
Aşağılamıyorum. Ama maalesef gerçek bu. Üstelik isteseler kendilerini geliştirip zenginleştirebilirlerdi. Hiç uğraşmamışlar bunlarla. Neyseler öyle kalmışlar. Belki de çoğu benden daha zeki ve akıllıdır. Eğer bilgiyle, düşünceyle, hayalle geliştirmezsen akıl ve zeka neye yarar ki. Dedim ya hiç uğraşmamışlar kendileriyle. Hamlar, ol gunlaşmamışlar, cahiller, bilmiyorlar, araştırmıyor, merak etmiyorlar.
Bu noktaya gelmek kolay olmadı. Çok acılar çektim.
Yalnızlık herkes için zor ve sıkıcıdır.
Sıkıcı, zaten sıkıntılarım öyle başladı. Önce uykularım bozuldu. Sabahlara kadar uyuyamaz oldum. İçimdeki sıkıntı giderek büyüyor artık günlük yaşamı sürdüremiyordum. Okula gitmek, ders çalışmak, beni anlamayan bu insancıkları görmek istemiyorum.
Sayfa 63Kitabı okudu
