Kendi kendimizle karşı karşıyayız.
Hiçbir düşman kendi gerçeğimiz kadar ürkütücü değil bizim için.
Belki de o yüzden düşmanlarımıza değil ama düşmanlıklarımıza sığınıyoruz. Herkes kendini, ‘neye ve kime düşman olduğunu’ söyleyerek tarif etmeye çalışıyor.
Olmayan kimliklerimizi, düşmanlarımızla oluşturmaya çabalıyoruz.
BDT'nin özünde dışarıdaki olaylardan çok, dışarıdaki olaylara içimizden verdiğimiz anlamın sorunlara yol açtığı tezi yatar. Düşüncelerimiz olumsuzsa, bizi mutlu edecek şeylere körelir, düşüncemizle uyumlu olmayan olayları ve uyaranları yok sayarız. Dışarıdaki her şeyi gözümüze taktığımız kara gözlükten seyrederiz. Dışarıdaki gerçek ne olursa olsun, o gerçeği bizim görme şeklimiz biricik gerçeğimiz olur ki o da karadır.
İnsanlar kendi sınırlarını, sınırlamalarını yaratır. İnsan olarak neyin olanaklı neyin olanaksız olduğunu söyler ve söylediğimize inandığımız için bunu gerçeğimiz kılarız.
Hermetik Bilge Pitagoras
İnsanlar genelde şu soruları sorarlar; 'Bu dünyaya niçin geldik?' 'Ben kimim?' 'Neden burada doğdum?' 'Annemi, babamı, kardeşlerimi, eşimi, çocuklarımı, dostlarımı, arkadaşlarımı, düşmanlarımı kim seçti?' 'Ölüm nedir?' 'Ölüm bana nasıl gelecek?' 'Ölümden sonra nasıl bir yaşam var?' 'Nereye döneceğim?' 'Ne yapmam gerekiyor?' vb. Bu soruların teolojik felsefî yanıtını da kısaca şöyle veririz; 'Kendi evrensel gerçeğimiz ile tanrısal hakikatimizi bularak ruhen tekâmül etmek için buraya geldik! O zaman bir arayışımızın olması gerekir. Kendinize önce şunu sorun; 'Ben arayışta mıyım?' Arayıştaysanız kendinize konumunuzu bilmeniz için bir soru daha sormanız gerekir; 'Arayışım çevremle sınırlı sığ bir arayış mı, yoksa evrensel bir boyutta mıdır?
Mâlik İlyas Tanrıbağı – Hermetik Bilge Pitagoras kitabından alıntı...
Sayfa 17 - Hermes
Gerçekten mümkün olduğunu yürekten bildiğiniz şey mümkündür. Azmimizle onu mümkünleştiririz. Zihnimizde hayal ettiklerimiz bizim gerçeğimiz haline gelir. Sudan öğrendiğim pek çok şeyden biri de buydu.
NEYE İNANIYORSAK O BİZİM GERÇEĞİMİZ OLUR !
