'İn solis sis tibi turba locis..
Issız yerlerde kendin için bir evren ol!!"
YENİLMEZ
Beni saran geceden başka
Kapkaradır o çukurda baştan başa
Hangi tanrılar bahşetmişse bana
Şükrederim yenilmez ruhum için onlara
Kötü şartlarda olsam bile
Ne ürktüm, ne de yüksek sesle ağladım
Kaderin pervasız darbelerinde bile
Kana bulansa da başım, eğilmedi asla
Bu gazap ve gözyaşı ülkesinin ötesinde
Görünmez gölgelerin dehşetinden başka bir yer var
Ve beni bulur o senelerin tehdidi
Bulacaktır da korkusuz
Kapı ne kadar dar olsa da
Cezalarım ne kadar ağır olsa da
Kaderimin efendisi benim
Ruhumun kaptanı da...
WILLIAM ERNEST HENLEY
─ sana geldim, kötülüğün ruhu ve gölgelerin efendisi, -diye yanıt verdi giren kaşlarının arasından woland'a düşmanca bakıp.
─ eğer bana geldiysen, neden selam vermedin, eski vergi toplayıcısı? -dedi woland sertçe.
─ çünkü selametini istemiyorum, -diye yanıt verdi içeri giren cüretkârca.
─ ama kabullenmen gerekecek bunu, -diye itiraz etti woland ve bir tebessüm ağzını çarpıttı,- çatıda belirir belirmez ağzından hemen bir saçmalık çıktı ve saçmalığın nerede olduğunu söyleyeyim sana: tonlamanda. aptal kelimelerini gölgelerin varlığını kabul etmiyormuşsun gibi telaffuz ettin, aynı şekilde kötülüğün de. bana bir iyilik yap da şu soru üzerinde biraz düşün: kötülük olmasa senin iyiliğin ne işe yarardı ve gölgeler kaybolsa dünya nasıl görünürdü? gölgeler nesnelerden ve insanlardan oluşur ne de olsa. işte kılıcımın gölgesi. ama ağaçların ve canlı varlıkların da gölgeleri olur. saf ışığın tadını çıkarma fantezin yüzünden, üzerindeki bütün ağaçları ve bütün canlıları söküp atarak bütün yerküreyi çırçıplak bırakmak mı istiyorsun yoksa? aptalın tekisin.
Nelson Mandela'ya hapishanede okurken güç veren William Ernest Henley'in
"Invictus/Yenilmez" şiiri olmuştu. Bu şiiri sık sık okuyarak kendine olan güvenini tazelemeye çalıştı:
"Beni saran geceden başka
Kapkaradır o çukurda baştan başa
Hangi tanrılar bahsetmişse bana
Şükrederim yenilmez ruhum için onlara
Kötü şartlarda olsam bile
Ne korktum, ne de ağladım kimselere
Kaderin pervasız darbelerinde bile
Kana bulansa da başım, eğilmedi asla
Bu gazap ve gözyaşı ülkesinin ötesinde
Görünmez gölgelerin dehşetinden başka bir şey
Ve beni bulur o senelerin tehdidi
Bulacaktır da korkusuz
Kapı ne kadar dar olsa da
Cezalarım ne kadar ağır olsa da
Kaderimin efendisi
Ruhumun kaptanı benim..."