Küba ve Latin Amerika edebiyatının önemli eserlerinden biri kabul edilen Kapanda Üç Kaplan, tanımlaması çok zor, bir kalıba koyması pek mümkün olmayan, sıradışı, renkli ve çoksesli bir postmodern roman.
Tek cümleyle, çok kabataslak özetleyecek olursak, Küba Devrimi’nin hemen öncesinde, Batista döneminde bir grup arkadaşın eğlence hayatını
Öncelikle bu muhteşem parçayı sizinle paylaşmazsam olmaz, kulaklarınız ve ruhunuz şenlensin biraz :)
youtu.be/plCScjvDOJM
Gizemli, ürkütücü ve gerçek olduğu iddia edilen bir aşk hikayesi. Böyle birinin var olduğuna inanmak tüylerimi ürpertiyor. Oldukça zeki, toplumda saygın bir yer edinebilecek bir adam, Erik. Fakat yüzü bakılamayacak derecede korkunç,bedeni ölü gibi soğuk, iskelet gibi kemikli. Mimaride oldukça başarılı, öyle ki yazar Yıldız Sarayı'ndaki tüm gizli odaları, gizli kapıları, gizli kasaları Erik'in inşa ettiğini söylüyor. Erik aynı zamanda usta bir vantrilok. Vantrilok dudakları kıpırdamadan, sesi kendi ağzından çıkmıyormuş gibi konuşabilme becerisi olan, bu becerisiyle, sahnede tek başına olduğu halde karşılıklı iki kişi konuşuyormuş gibi gösteri yapan kişiye deniyormuş, yeni öğrendim. Müzik konusunda da yetenekli olan bir adam Erik. Görüldüğü üzere hayatta oldukça başarılı olabilecek bir adam. Fakat o Opera Binası'nın bodrumunda gizlenmeyi tercih ediyor, buna mecbur kalıyor. Ve tüm hikayemiz de buradan ortaya çıkıyor. İçerisinde gizem, aşk, müzik olması çok güzeldi. Gerçek olsun veya olmasın bu hikayeyi çok beğendim. Kitabın olumsuz yönü olarak yazarın bodrum kısmında yaşanan olayları bana göre biraz karışık ve anlaşılmaz anlatmış olmasıydı. Bodrumda geçenleri, bodrumun mimarisini gözümde canlandıramadım. Bu eksi yönü oldu benim için.
Aşkla ve sevgiyle kalın efendim :)
Dostoyevski'nin hayatını değiştiren olay neydi biliyor musunuz?
Kendi idam sahnesi…
Çar'ın baskı döneminde, arkadaşlarıyla bir sohbet grubu kurmuştu. Yakalandı. 28 yaşında idam isteğiyle yargılandı.
Mahkemenin sonucunu beklediği gece hücresinden alındı. Ölüm kararı yüzüne karşı okundu. Papaz günah çıkarttırdı. Gözleri kapalı olarak bir direğe
Gösteri başlıyor..
Bu incelememe nereden başlayacağımı düşündüm, düşündüm, düşündüm...
Keşke hiç düşünemeseydim. Sanırım buldum.
Romanın ilk bölümleri bize insanların bir robottan farksız olduğu gözler önüne seriyor.
Planlanmış işler, Planlanmış hobiler, Planlanmış hayatlar. İnsan hayatı bunların dışına çıkamıyor.
Bir simülasyondaymışız gibi.
Her eserin, her okuyucu üzerinde farklı bir etkisi ve farklı bir anlamı vardır. Tabi ki anlamak üzere okuyanların. Yoksa papağan gibi her duyduğunu kendi fikri gibi söyleyenler de var. Millete taş attığımıza göre konumuza döneyim :)
Öncelikle bu oyunu izlemeyi çok isterdim. Bir elin parmaklarını geçmeyecek şekilde az bir oyuncu kadrosuyla ve
