Fransız Edebiyatı
Kuzey Fransa'da uzlaşmaya yanaşmayan maden işçilerinin grevini konu alan 
Germinal, sadece 
Emile Zola 'nın değil Fransız edebiyatının en değerli eserleri arasında sayılmaktadır.
Zola romanında olayları bir izleyici gibi kaydetmekle yetinmemiş, kişileri ve tutkularını bir dizi deneyden geçirirken duygusal ve toplumsal olguları bir kimyacı gibi işlemiştir.
Etine Lantier, hayatını kazanmak için Fransa'nın kuzeyindeki maden şehrine, Montsou'ya gelir. Buradaki bir maden ocağında kömür arabası iterek para kazanabileceği bir iş bulur.
Etienne; çalışkan, idealist ancak biraz da narin bir gençtir. İşçiler, madende çok kötü koşullarda çalışmaktadırlar. Çalıştıkları ocaklarda her an iç içe oldukları, göçük ya da grizu patlaması tehlikesinin yanı sıra, açlık ve sefaletle de boğuşup dururlar.
Son çare olarak gördükleri grev, onlar için kaçınılmaz olur. Her şeyi göze almaya hazırdırlar. İçlerinde filizlenen umut en büyük destekçileridir. Ne yazık ki direnişleri acımasızca bastırılır. Geride sadece ölüm, kan, gözyaşı ve yok olan hayaller kalacaktır.
Keyifli okumalar dilerim...
Canı pahasına çalışmak dedikleri...
Madenierde önemli bir ölüm nedeni de grizu patlamalarıdır. Eski dönemlerde grizu patlamalarından ölümleri önlemek için tehlikeli bir yönteme baş vurulurdu. Amerika'daki madenlere sabah hiç kimse girmeden bir işçi girer ve metan gazının olup olmadığını test ederdi. Bunun için elinde bir alevle dolaşırdı. Benzeri uygulama Zonguldak'ta da uygulanmıştır. Bunun için bir amele sırtına ıslak bir çuval sarar, ucu gaza batırılmış bir top bez sarılı uzun bir sırıkla madene girerdi. Sırığın ucunda yanmakta olan bez ile bacalar kontrol edilir, eğer metan gazı birikmişse bir miktar patlamalar olurdu. Ufak yaralanmalarla bu uygulama atiatılsa da zaman zaman ölümcül kazalara da yol açardı.
metro değil bindikleri
ölüm treni!
bahçe değil indikleri
grizu cehennemi
kömür cevheri!
bulanmış kömür karasına
parça parça etleri
gidiyorlar katar katar
bir böylesi karanlıktan
bir öylesi karanlığa
gidiyorlar
sarı şapkalılar ordusunun
adsız sansız yiğitleri
Sayfa 39Kitabı okudu
Tayfa kasırgadan korkar; madenci grizu ve göçük tehlikesiyle iç içe yaşar, işçi demir makinenin kayış ve çarkları arasında çalışır; ölüm ve sakatlık çalışan emekçinin karşısına heyula gibi dikilir: çalışmayan kapitalist ise her türlü tehlikeden azadedir.
Sel Yayıncılık
Grizu -Ölüm
" İnsana sığınmam.
Ama acısına sığınırım insanın.
Bir çocugun vicdanı kadar temizdir insanın acısı "
Sayfa 437Kitabı okudu
Dibi delik bir küfedir hayat.
Ölüm, insandan insanı alır. Yalanı alır, tamahkarlığı alır. İnsanı bir çiçekle, bir tozla müsavileştirir. İnsan bu yüzden ölümü sevmez. Halbuki ölüm adalettir. Ölümden korkanın, insana hiç sevgisi, saygısı olur mu ?
Grizu
metro değil bindikleri
ölüm treni!
bahçe değil indikleri
grizu cehennemi
kömür cevheri!
bulanmış kömür karasına
parça parça etleri
gidiyorlar katar katar
bir böylesi karanlıktan
bir öylesi karanlığa
gidiyorlar
sarı şapkalılar ordusunun
adsız sansız yiğitleri
Sayfa 37 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Tayfa kasırgadan korkar; madenci grizu ve göçük tehlikesiyle iç içe yaşar, işçi demir makinenin kayış ve çarkları arasında çalışır; ölüm ve sakatlık çalışan emekçinin karşısına heyula gibi dikilir:
çalışmayan kapitalist ise her türlü tehlikeden azadedir.
pdfKitabı okudu
Önümüz Ölüm Arkamız Tuzak
Ölüm, kendisinden korkan insanı izlemeyi sever.
Sayfa 219 - Belge Yayınları 3.Baskı
Esat Dayı' dan İntihara Övgüler
Ölmek isteyen insana engel olmak kepazeliktir. Ölümü bu kadar hor görmeyin. Kâmil insan, ölüme hürmet eder. İnsanların dinlenmeye hakkı var. Ölüm dinlenmektir. Bu dünyada geçim sıkıntısı var, dedikodu var, rezil işlerde çalışma var, istediğini yapamama var. Ne kadar peynir ekmek varsa o kadar da yalan var. Hal böyleyken insanlar mecbur değil yaşamaya. Bırakın, ölmek isteyen ölsün. Kendini öldüren insanları ben çok severim. Kendini öldürmek, bir söz söylemektir.
Sayfa 62 - Belge Yayınları 2.Baskı
Metro değil bindikleri
Ölüm treni!
Bahçe değil indikleri
Grizu cehennemi
Ömür cevheri!
Sayfa 37 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Grizu
duvarda bir gazete
mavi
sarı
kırmızı
gazetede tâbutlar
al bayraklı tâbutlar
tâbutlar dizi dizi
gazeteyi çakan benim
...metro değil bindikleri
ölüm treni
bahçe değil indikleri
grizu cehennemi
bulanmış kömür karasına
parça parça etleri
dirimizi saramayan al bayrak
sarmış şimdi ölümüzü...
...
Sayfa 37 - bilgi yayınevi temmuz 1984 ikinci basımdanKitabı okudu
Haklısın da insan aslında, her gün bir damla ölür. Damlalar birike birike ölüm gölüne döner. İşte insan o gölde boğulur.
Sayfa 228 - Belge Yayınları 3.Baskı