Peki hiç düşündün mü, geride nasıl bir enkaz bıraktığını? Geceleri kafanı yastığa koyduğun zamanlarda hiç aklına geldim mi acaba, 'toparlayabildi mi kendini, sarabildi mi yaralarını, beni tanımadığı o eski mutlu günlerine tekrar dönebildi mi?' diye. Acaba biraz da olsa sızladı mı vicdanın, o insan yanın? Eski beni çok iyi hatırlarsın eminim. Hani o seni sevmekte asla cimrilik yapmayan beni. Şimdiki beni anlatayım sana biraz da istersen. Senden sonra değmeden, dokunmadan ve hep biraz korkarak yaşadım ben. Yaşayabileceğim bütün güzellikleri, senin yaşattığın o acı sonun ihtimaline heba ettim. Eskiden güldüklerime gülmez, eskiden ağladıklarıma ağlamaz oldum. Söylenen her söze şüpheyle yaklaştım. Karşıma çıkan insanların davranışları ile niyetleri arasındaki o ince çizgiyi anlamakla geçti zamanım. İşte bu yüzden adımlarım gibi kararlarım da bir hayli zaman aldı. Sanirim ben iyi niyeti kişiliğine biraz fazla kaçmış bir insandım. Keşke konuştuğun kadar dürüst, sustuğun kadar haklı olsaydın. Keşke..."