gùl
@gulsunnaykut
16 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
o günden sonra dünya her gün biraz daha kana boyandı,her gün biraz daha gölgelendi ve hayat da benim yüzüme bir daha gülmedi.Geçmişin seslerinden başka bir şey işitmeyip çocukça bir umudu besleyebilmek ,ısrarlı bir hayali içimde büyütebilmek için insanlardan uzaklaştım.
Dün sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum
yıllar ne çok şeyi cömertçe savurmuştu ömürlerimizden
Okur Takip Önerileri
mutsuz olduk ,heder olduk ; düşler ne çok yanılttı bizi..
nereye gitsem ,onun ışıklı gözlerinin kalbime taşıdığı o sarsıcı kederden bir türlü kurtulamıyor ,her şeye rağmen onun yörüngesinde dolanıp durmaktan da kendimi alamıyordum.
“yıllar geçince anladım ki ,aşkın kavgasını veremeyenler ,hiçbir şeyin kavgasını veremezler ;aşkın özgürlüğünü yaşamayan ve yaşatamayanlar da hiçbir özgürlüğü hak edemezler “
bu kânûnnâme atam ve dedem kânûnudur ve benim dahi kanûnumdur
“cemiyetin selâmeti için ferd feda edilir”
çünkü zaruretler yapılmayacak şeyleri yaptırır.
insanlık düğüne gider gibi koşuyordu ölüme
fert yoktu,cemiyet vardı.
Beni öldürdün ama sen hâlâ pırıl pırılsın, küresinde ışıldayan Venüs'sün.
Benliğimin etrafında hatta kendi bedenimde büsbütün bir hiçlik inşa edilmişti.Elimden her şeyi almışlardı,zamanı bilmeyeyim diye saati,bir şey yazamayayım diye kurşun kalemi,damarlarımı açmayayım diye bıçağı..
