232 syf.
6/10 puan verdi
Toplumsal konularda hiç bir zaman kayıtsız kalmayan okumaya Serenad ile başladığım kıymetli edebiyatçı Zülfü Livaneli bu eserinde; ege balıkçılarına, göçmen sorununa ve daha bir çok toplumsal konuya değiniyor.
Kitaba gelecek olursak Mustafa,Mesude ve yedi yaşındaki deniz tüm kasabanın imrendiği mutlu bir hayat yaşamaktadır.
Mustafa ve oğlunun denize açıldığı bir gün fırtına çıkar ve küçük deniz, denizin mavi derinlikleri arasında kaybolur. Evlat acısı yaşayan Mustafa ve Mesude için artık
hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktır.
Balıkçılık ile geçimini sağlayan Mustafa teknesiyle yine bir gün denizin mavi sularına bırakır kendini ama o gün çok başka bir şeyle karşılaşır denizde bir kadın ve bir erkeğe ait iki cansız beden.. Ayrıca az ileride yunus balığının iterek tekneye yaklaştırdığı botun üzerinde küçük bir bebek.
Mustafa iki cansız bedeni sahil güvenliğe teslim eder ancak bebeği teslim edemez. Mustafa'ya göre deniz bir evladını aldı ama tekrar bir evlat verdi onlara babalık duyguları tekrar kabaran Mustafa'yı zor bir karar verme süreci bekler...
Aile bağları, göçmen sorunu, evlat sevgisi,çevre sorunu, gibi bir çok konuya değinilmiş bu eserde...
Mükemmel betimlemeler sayesinde kendimi kitabın bir parçasıymış gibi hissettim doğrusu.
Ihlamur, melisa, ıtır, yasemin ve deniz kokularını içimizde hissettikçe bir yandan yüreğimizin ferahladığını hissediyoruz. Denizin dinginlik veren mavisi, sahile vuran dalgaların ahengi beni çok başka yerlere götürdü desem abartmış olmam herhalde...
Balıkçı ve Oğlu Zülfü Livaneli
İnsanın karnı tok , sırtı pek oldu mu başkalarının yoksulluklarını okuması merhamete gelip iç çekmesi ne tatlıdır…
Gün içinde tek okuyuşta bitirdim. Aslında dünyanın tüm kötülüklerini biz insanlar yaratıyoruz,Orta doğu’nun kanayan yarası , sadece tüketime adanmış boş hayatların anlamsızlığı ..Kalbi sorgulatan kitap..Naçizane tavsiye okunmalı .. Zülfü Livaneli Huzursuzluk
Zülfü Livaneli-Kardeşimin Hikayesi
Zülfü Livaneli'den okuduğum ilk kitaptı(son olmayacak).Kalabalıktan uzakta Podima adlı bölgeye yerleşmiş olan bir mühendis karakterimiz var.Bir gün Podima'da işlenen bir cinayet sebebiyle gazeteciler buraya kaber yapmaya geliyor.Bu gazetecilerden birinin bizim mühendis karakterimizle yaşadığı olayları okuyoruz.Ben kitaba BA-YIL-DIM.Sonu hiç beklemediğim bir şekilde bitti.Okuyanlar varsa fikirlerini belirtebilir. Kardeşimin Hikayesi Zülfü Livaneli
İnsanoğlu eğer doğayla bir savaş başlatıyorsa bu savaşın kaybedeninin kendisi olacağını bilmeli. Başkan gibi yeryüzünde sadece kendisi yaşıyormuş gibi davranan insanların , çevresindeki her şeye zarar vermekten çekinmediğine bir kez daha şahit oldum. Başkan gibi insanların hesap etmediği konu yok etmeye dayalı hayatlarının, bir gün kendilerini yok edeceğiydi. Başka bir konu ise demokrasinin , gücü elinde bulunduran başkan tarafından istediği gibi kullanılmasaydı. Burdaki en büyük sıkıntı ise insanların kabul etmedikleri, rahatsız olduğu konularda sessiz kalıp her şeyi kabullenmeleriydi. Sonuç olarak üzülerek söylemeliyim ki yaşadığımız cenneti kendi elimizle cehenneme çeviriyoruz. Kimilerimiz davranışlarıyla , kimimiz sözleriyle , kimimiz ise susarak buna ortak oluyoruz...
##$##yazarSeolar:i208.$$#$$ Son Ada
Leyla'nın Evi
Leyla'nın Evi, önceki yıllarda sık sık elime alıp birkaç sayfa okuduktan sonra vazgeçip yerine kaldırdığım; bir sonraki okuma girişimine kadar karşılaşmadığım bir kitaptı benim için, birkaç gün öncesine kadar. Elimden bıraktığım zamanlarda 'Yaşlı bir kadının hayat öyküsünü okumak ilgi çekici değil.' diye düşünürdüm fakat bugün dakikalar önce bitirdiğim bu kitap bana garip bir huzur ve tatmin verdi.
Leyla'nın Evi; dili eğilip bükülmemiş, anlatım derinliği seçilen kelimelerle değil hikayenin anlatımıyla kazandırılmış bir roman. Yoğunluktan uzak ve rahatlatıcı.
Hayatıma 'Leyla gibi bir kadın' olmak fikrini kazandırdığı için bilgisizliğimi ve eğitilmemişliğimi yüzüme vurduğu için Zülfü Livaneli 'ye teşekkürler.
Balıkçı Ve Oğlu
Livaneli'nin diğer kitapları kadar etkileyici mi tartışılır. Gündemden uzak kalmayayım diye yazılmış gibi...
Kitaptan söz edecek olursak, Ege'nin bir kasabasında yaşayan Mustafa adında bir balıkçının hayatını anlatıyor.
Mustafa baba mesleği olan vicdanlı ,merhametli ve duyarlı bir balıkçıdır. Denizle iç içe bir hayat yaşayan Mustafa, Deniz adındaki çocuğunu denize düşürerek hayatını kaybeder. Bu olaydan sonra içine kapanık ve kendi haline dönüşen biri olur.
Her gün aynı saatte balığa çıkan Mustafa denizde cesetlerle karşılaşır. Jandarmaya götürmek için teknesine alıp devam ederken bir de sepet içinde bir bebek bulur. Cesetleri teslim edip bebekten bahsetmez jandarmaya.Bebeği eve götürür çünkü ona göre Tanrı ondan aldığı Deniz'i geri vermiştir. Mustafa'nın eşi Mesude önce sevinir sonra bebeği sakladıklarını devlet duysa büyük suçlu olurlardı. Olaylar tam böyle de devam ederken. Bebeğin annesi komadan çıkıp bebeğini sayıklar. Mesude kadını o halde görünce kendi oğlunu kaybettiği günleri hatırlayıp bebeği annesine geri verir. Aylar geçer herkes hayatına devam ederken mülteci kadın bebeği, Mesude ile Mustafa'ya vermek ister. Bebeği daha iyi bir hayat sürsün diye.
Zülfü Livaneli
Balıkçı ve Oğlu