Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma
·
Puan vermedi
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Kendisini tanımayan bir adamı yıllarca saplantılı olarak seven ve bağlanan bir kadının ölümünden önce ona her şeyi anlattığı bir mektup yazmasını konu edinen çok hüzünlü ama bence bir o kadar garip bir kitaptı. Kadının yaşadıkları çok hüzünlü olmakla beraber, belki de bazı şeyler farklı olsaydı çok güzel bir hayatı olacaktı demekten kendimi alamadım. Kısacık ve çok akıcı bir kitaptı.
Stefan Zweig
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma
·
Puan vermedi
Hani her güzel şeyin sabra ve çokça zamana ihtiyacı varya bu külliyen yalan, zaman sabrın düşmanıdır.
Kütüphane tozunu temizlerken her temizleyişimde durup bir ah çeker kitabı alıp duraksıyorum. Stevin zweig yazarı olan "Bilinmeyen bir kadının mektupları", Sen kadın; ne güzel sevenlerdensin öyle, bana kadınlığın zorluğunu tekrar tekrar hatırlatan bir kitap. Sevmek hiç bir karşılık beklemeden uzaktan sevmek "Kendi kendimi acılardan ve yalnızlıktan oluşma, karanlık bir dünyaya gömmüştüm" diyor ya aynen öyle bir his Stefan Zweig
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma
Beni hiç tanımamış sana..
Stefan Zweig'in bu eseri roman yazarı R'nin bir gün bir mektup almasıyla başlıyor. Mektupta bir kadının tutkuyla hatta saplantılı bir biçimde kendini fark etmeyen R'ye olan aşkını, takıntısını okuyoruz.
Adamı hayatı boyunca seven ve en sonunda her şeyi anlatmak istediği bir mektup yazıp gönderen kadının ismi yok, verilmiyor.
Bence anlatılan aşk aslında bir aşktan ziyade hastalık boyutunda bir saplantı, kadının fark edilme, bir başkası tarafından sevilme çabası.
Hatta durum öyle bir hal alıyor ki " Ben tanrıya da inanmıyorum artık, yalnızca sana inanıyorum." cümlesini söyleten derecede ileri bir saplantı durumu.
Mektubu etkilenerek okumaktan ziyade hayretler içerisinde okudum, anlamaya çalıştım.
Bu kitabı bir noktada. 
Orhan Pamuk 
Masumiyet Müzesi Adlı eserine benzettim ve bu beni daha da ürküttü.
Adamın balkonundan attığı sigara izmaritini alması, bir izmarite bile bu kadar değer vermesi ben düşünmeye, anlamaya itti diyebilirim.
Stefan Zweig'in eserlerini okurken hep bir noktada empati yaptım, karakterlerin iç dünyası ile bütünleştim ama bilmiyorum bu eserinde biraz kurgunun gerisinde kaldım sanırım. Okurken çok uzak olduğumu hissettim. Yine de güzel bir hikayeydi.
Okumak isteyenlere keyifli okumalar diliyorum..
