Bendeniz Banu bu kitap için en iyi kurgulanmış postmodern roman örneklerinden biri olduğunu düşünüyorum. Kurgusu, olay örgüsü, güçlü karakterleri ile şaşırtıcı, okuru alıp götüren bir roman.
Öncelikle belirtmemde fayda var ki Sahilde Kafka, alışılmış roman tarzının çok ötesinde, Batılı tarzda yazılmış ve varsayımlar, gerçek-düş yanılsamasını
"Ben bu kadına aşık oldum. Şüphe yok. Ve bu aşk beni sürükleyip bir yerlere götürmeye çalışıyor; öyle güçlü bir akıntı ki ondan kendimi korumam neredeyse olanaksız. Ama artık dönüş yok. Yanıp kül olsam da, yok olup gitsem de."
BUTTERFREE
"Her şeyde belirli bir işlem sırası gereklidir, Nakata" dedi Johnnie Walker. "Birini bitirmeden daha ileridekini aklına bile getirmeyeceksin. Öyle yapanların bastığı yer sallanmaya başlar, yuvarlanıp giderler. Elbette, yalnızca ayakucundaki bir ayrıntıya da takılıp kalmayacaksın. İleriye doğru dürüst bakmazsan bir şeylere çarpıp tökezleyebilirsin. O yüzden, biraz ilerisine de bakarak, aşamaları düzenli olarak izlemen yeterli olur. Bu çok önemlidir. Hangi şartlar altında olursa olsun."
O zaman anladım; biz harika yol arkadaşlarıydık, ancak, sonunda her birimiz kendi rotasında gidecek yalnız bir metal kütlesinden başka bir şey değildik.
"Pencerenin dışında ne görüyorsun Tamura?"
Arkamdaki pencereden dışarı baktım. "Ağaçlar, gökyüzü ve bulutlar var. Dallarda kuşlar."
"Normalde her yerde rastlanabilecek bir manzara değil mi?"
"Evet, öyle."
"Fakat eğer yarından sonra bir daha asla göremeyeceğini bilirsen, senin için çok değerli bir manzara olur değil mi?"
"Sanırım öyle olur."
"Hiç böyle düşündüğün oldu mu?"
"Oldu."
Şaşırmış gözlerle baktı. "Nasıl bir durumda?"
"Aşık olduğumda" dedim.
''Ne denirse densin, insanlar yalnızca inanmak istediklerine inanırlar.
Mektuplar, kağıttan başka bir şey değil. yakılsalar bile, yürekte kalması gereken kalır; yakılmayıp saklansalar bile, uçup gitmesi gereken uçup gider.''