Hatun Kişi Niyetine
(Haziran ayı öykü etkinliği)
Bir yakınınızın cenazesinde hayal edin kendinizi (Allah gecinden versin). Namaz kılınmış, cenaze defnedilmiş. Gözde yaş, gönülde hüzün, elde mevtanın hayrına dağıtılan kıymalı kır pidesi. İşte o kıymalı kır pidesi; ölenle ölünmediğini, hayatın her şeye rağmen devam ettiğini simgeliyor. Kıymalı pide deyip
Haziran Ayı Öykü Etkinliği (03-30 Haziran 2020)
#75096300 kapsamında paylaşılan öyküler :
-------------------------
13. İsimsiz- BİR ANNENİN BİR KIZI - #77752885
12. 
Çetin Öcalan - Hatun Kişi Niyetine - #76077440
11. 
Osman Y. - Kuyular Dünyası - #76064135
10. https://1000kitap.com/Golgelerpesimizde - Nefes Alamıyorum - #75888922
9. 
Sükûnet - Eğilmeden Bükülmek - #75831084
8. 
Sümeyra Özat - SEİNE NEHRİ'NİN MEÇHUL KADINLARI - #75778853
7. https://1000kitap.com/Readandthought - Mustafa'nın Hayali - #75491732
6. 
Melike - merdiven - #75340385
5. 
Zeynep - ESPÉRER - #75230302
4. 
L Büşra A. - Gerçeği bilenler mi,yoksa onu sevenler mi? - #75193759
3. https://1000kitap.com/Herodikos - Yazmak ya da Yazamamak - #75185238
2. 
Ramazan Kudat - Uğurlu Çoraplarım- #75139051
1. https://1000kitap.com/N____ - Kapkara Sınılarımız Vardı- #75135901
Bayan değil kadın da değil cenaze namazında "Hatun kişi niyetine" diyor hoca.
Hatun Kişi Niyetine
İyi biliriz,
Geçmiş olanın kalpte bıraktığı o yarayı
Söylenmeyen sözlerin kursaktaki acı tadını
Yaşar Kemal, aşk acısıyla akarsulara özenip kendini taştan taşa vuran adamlardan olacağını düşündüğü günlerden birinde karşısına kendisinden başka hiç kimseye benzemeyen bir kadın çıkar. İngilizce, Fransızca ve İspanyolca bilen, eğitimli, Yahudi asıllı Thilda Serrero...Bütün bunların üzerine Karacaoğlan'ı da bilmektedir. Yaşar Kemal, kalbinin
KAR####
Kar altında nasıl ki tüm araçların markaları önemsiz oluyorsa, insan da beyaz kefene sarıldığı zaman bütün mevki makam para pul şöhret itibar ne varsa bir önemi kalmıyor..
Er kişi veya hatun kişi niyetine derler.
Genel müdür, patron, başkan, vekil niyetine demezler..
İRFAN KURUDİREK - BÜTÜN ÖLÜLERİ ~ DEVA YAYINLARI
ANKARA
“Bir serum lastiği gibiydi aramızdaki şey o bunu bilmeden gitti. Ankara’ya varınca fark etti ve ondaki ucunu bıraktı. Ben kalbime bağlamıştım oysa hâlâ acıyor.
Sözlerinden iki nefret, gözlerinden iki cehennem okunuyordu. Bu Ankara nefreti sokağa, binaya, ya da başka bir canlıya duyulabilecek türden bir nefret değildi. Onun hüznü çok