"Geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü, kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır. Bir kere kaybetmekle kurtulamadığımız şeylerdir. Yoklukları hayatımızdaki varlıkları haline gelir. Hep, ama hep hatırlarız. Ne biçim kaybetmektir bu?"
"Beklentisi yüksek kadınların yalnızlığı daha koyu olur. Büyük lafların gölgesinde geçen hayatlar, bir daha iflah olmuyor. Geçip gittiğiyle kalıyor zaman, aşk, her şey..."
"...Delirmekten korkuyordum. Bu korku bana kabullenmeyi öğretti."
"İnsan çocukken bir büyük saadet ülkesinde yaşıyor, sağa sola şuursuzca koşturup neşeyle kişniyor. Sonra büyüyor, büyüdükçe salaklaşıyor, salaklaştıkça unutuyor o mesut diyarı, bir nevi ölüyor. Çocuklukla yaşlılık arasındaki o dönem araf misali; kitabesi ağır mesailerle, küçük hesaplarla, kesif mutsuzluklarla yazılan bir mezartaşının gölgesinde azap gibi boktan hayatlar. Yetişkinler zombilere benziyor."
Sayfa 75 - KırmızıKitabı okudu
kürar: i. felç olma hali, curare; hareket edememe ama hissetme, refleks gösterememe. ii. güney amerika'da avcıların oklarına sürdükleri felç edici zehirli bitki. iii. kızılderililerin kullandığı zehirli ok atan boru. iv. kasların asetilkolin reseptörlerinin bloke olması.sesler, söylenceler, günah ve sevap. insandan insanlara doğru kötülüğün kokusu, nedir mutluluk? bu dünyaya kan taşıyan kediler ve fareler. saplantılar, bıkkınlıklar, kör jilet, sahildeki viyolonsel, baldıran otu.melike uzun, iyilikle kötülüğün, vefa ile nankörlüğün, hoşgörü ile horgörünün hikâyelerini anlatıyor. iç içe geçen ve kalp kanatan hayatlar.kürar, kederli bir kelebek gibi geziniyor koyu karanlığın içinde
Bugün, hepimizin bildiği bütün hayatlar ''paramparça'' iken piyasada bunca çeşitli aşk şarkısı olması, aşkın kendisinin var olmamasından mı acaba?
Belki de birileri Gorki'nin üniversitelisi gibi bizim adımıza, olmayan bir sevgiliye yazıyor bu satırları...
Ve biz stadyumlarda toplanıp o mısraları dinlerken, aşk varmış gibi yaparak ağlaşıyoruz....
.... yaralı kalbimizin sökükleri dikilirken bir yandan...
Sayfa 125
Bazı metaforlar, sokakta yürüyen insanlardan daha gerçektir. Kimi kitapların kıvrımlarında saklanan tasvirler, nice erkeklerden, nice kadınlardan daha berrak hayatlar sürerler.
"Derlermiş ki, bazı hayatlar zaman içinde bağlıdır birbirine. Çağlar içinde yankı bulan, eski bir çare ile zincirlidir ötekine."
Farklı hayatlar=kitaplar
Farklı hayaller=kitaplar
Farklı dünyalar=kitaplar
Kitaplar= farklı :)
"Yaşadığımız hayatlar bizim, bizim sandığımız hayatlar ise başkalarınındır."
