Daha çok kitap hakkında kendi görüşlerim
"İnsanlar da yaşamak için savaşır, ölmek için değil." bir çoğumuz buna aykırı davranıyoruz. Çoğu zaman yaşama duygusunu derinlerden yaşayıp hiç ölmek istemediğimiz anlarımız olur. Fakat hiçbir işimiz yolunda gitmediğinde 'keşke ölsem de kurtulsam' deriz. Biz genellikle kendimizi zor anlarda ölüme sevk ederiz. En azından bir çoğumuz. Fakat Veronika ve Veronika gibi hayatını belli sapmalar hariç istediği her şeyi olmasına rağmen yaşamın anlamına varamayanlar için farklı bir ölümdür bu. 'Her bitiş bir başlangıçtır' derler. Sanırım Veronika için de tam olarak öyle oldu..
Paulo Coelho 
Veronika Ölmek İstiyor
Hikaye sürükleyici ama daha başarılı bir yayınevi gerekiyor.
Dizi tadında, Yeşilçam'ı aratmayacak bir aşk hikayesi ile geldim.
Dizi izlerken istemsiz kişilerle konuşuruz ya bazen, işte aynen böyle anlar yaşadım okurken.
Ahh Eftelya!
Ali Kemal kimsin sen?
Sadiye Teyze nasıl bir sır saklıyorsun?
Konu içinde günlükler, mektuplar, şarkı sözleri ve her sohbet öncesi içilen kahveler...
Siz de kahvenizi hazırlayıp okumaya başlayın bence.
Nazım ile Vera büyük aşkını bitirirken; Vera'yı Mudanya'da Ali Kemal'le buluşturuyor ve Vera'nın Teyzesinin evinde bulduğu günlükle hayatında kendinin bile tahmin edemeyeceği sırların çözülmesine şahitlik ediyoruz.
Günlük, 1956 senesine; Eftelya ve Kadir'in büyük aşkına götürüyor bizi.
Her bitiş bir başlangıçtır dedikleri böyle birşey sanırım. Tesadüfen yolları kesişen Vera ve Ali Kemal geçmişten gelen sırlarla dolu bir bağ ile yarım kalan ve hak etmedikleri şeyler yaşayan Eftelya ve Kadir'in hikayesini tamamlayabilecek mi?
Hikayesi sürükleyici, bitirmeden elinizden bırakmak istemeyeceğiniz 159 sayfa...
Yazar 
Büşra Eroğlu 'nun doğacak olan kızı Vera'ya hatıra bırakmak için başladığı ve hamileliğinin son günlerinde Vera'yı kaybetmesiyle 'anısına' diyerek basılan bir hikaye.
Ancak bu talihsiz süreçte maalesef Editöryal aşamadan belli ki geçmemiş kitap ya da eksik bırakılmış.
Hikaye kesinlikle daha iyi bir tasarım ve edit hak ediyor
Her bitiş bir başlangıçtır.. Kendi kararlarının efendisi olmaktır..
Acaba onu fikrinden vaz mı geçirecekti, yoksa savaşa katılma hissi perçinlenecek miydi? Mecburiyet aslında onun hakkında nasıl bir düşünce ile mecburiyet kabul edilir? Gerçekten bir mecburiyet mi yoksa zihnimizin bize oyunu mu? Kendi kararlarının efendisi olmak ise bu mecburiyete açılan ilk ateştir. Her bitiş bir başlangıçtır… 
Mecburiyet
