Her şey olduğu gibi kalsın istiyorum. Ben hep bir sıfır mağlup olayım; sen hep uzak bir hayalden ibaret. Sen olduğun gibi kal. Ulaşılamaz. Dokunulamaz. Koklanılmaz. Ben olduğum gibi. Dünya olduğu gibi. Merkez Efendi'nin dediği gibi, 'her şey zaten dengede ve ahenkte, canım efendim. Her şey zaten merkezinde.'
- Cennet hepimizin icinde gizli. Su anda surada dilersem bana yarin asikar olur, sonsuzca.
Her sey icin, her seyden, hepimiz sorumluyuz, kendi gunahlarimizdan degil sadece. Dogrusu insan bunu kavradi mi bir kez, cennet bir hulya degil, basbayagi somut gercek olur cikar.
Pek iyi dedim, nezaman dedim aci aci. Ne zaman olacak bu? O zaman gelecek mi? Yoksa her sey hayalden mi ibaret?
...
Dunyayi donusturmek onu yeniden yaratmak icin insanlarin psikolojik baska bir yola girmesi gerekir. Herkes fiilen herkesin kardesi durumuna gelmeden, kardeslik denen sey yer almayacaktir. Hicbir bilimsel yaklasim, hicbir ortak cikar, insanlar, malini mulkunu, ayricaliklarini herkesle paylasmadan, bunu basaramaz. Herkes kendine dusen payi kucuk buluyor, begenmiyor, gozu komsusununkinde, durmadan yakiniyor, herkes birbirine saldiriyor, bu durumda nasil olur ki? Nezaman olacak diye soruyorsunuz, her seyden once bir yalnizlasma asamasindan gecilmesi gerekiyor.
...
Sayfa 358
Şimdiye kadar nasıl oldu da sizin, daha önce kafamda yaşadığım olaylar gibi bir hayalden ibaret olduğunuzu düşünemedim? Oysa her şey ne kadar açıktı. Size ihtiyacım olduğu için yarattım emekli albayı. Ne Sevgi, ne Dumrul, ne de Bilge bana dayanırlardı. Onları yeniden yaratamazdım; buna izin vermezlerdi. Dul kadın da, siz de karşı koymadınız. İnsana ancak hayallerinde karşı konulmaz, ancak rüyalarda olur böyle şeyler. Siz bir rüya kahramanısınız albayım. Beni çok ezdiler, çok horladılar albayım; onun için bir dul kadına, yani Nurhayat Hanıma ihtiyacım vardı. Ha-ha. Nerede görülmüş böyle bir dul kadın? Hem de adı Nurhayat. Oğlu askerde piyes yazıyor. Albay da tarihe meraklı; benim gibi karısından ayrılmış. İşte böyle bir Hüsamettin Bey; yaşına, başına ve mevkiine geçmişine bakmadan beni anlıyor.
Umudun yaşamını güzelleştirdiğini söylerler, yalan. Umut, düş kırıklığı yaratmaktan, gereksiz yere acı çekmemizi sağlamaktan başka; bir işe yaramaz. İnsana gereken yalnızca gerçektir; basit, yalın ve gerçek.
Bize gereken gerçektir, hayalden, büyüden, rüyadan arınmış gerçek. İçinize işleyen bakışlara kanmayın, hiçbir bakış masum değildir;
