#Okudumbitti
#Odalarda
"Yaşamamda delik deşik bir şeyler vardı. Hep bir şeyler eksik olmuştu bende.
Alıştığım bir şeydi yalnızlık. Seviyordum yalnızlığı, onsuz edemezdim. Ama ben yapayalnız olduğum kadar insansızdım da."
Isimsiz bir kahraman .
Ismi olmayanın kişiliği, özelliği, durusu olur mu? Olamıyor.
Memur , sadece işine gidip , verilen görevi yapan, arkadaşlarıyla iletişimi hiç olmayan , bütün hayatı iş ve ev arasında geçen karakterimiz ; annesi öldüğünde ilk kez müdürünün odasına gider . Çünkü annesinin cenazesini kaldıracak parası yoktur . Arkadaşı olmayanın çalacağı kapı var mıdır?
Annesi ölünce kocaman evde kendisini daha da yapayalnız hisseden ,odaların çokluğundan korkan ,hatta ışığı açık uyuyan , kimsesizligi , yalnızlığı, sünepeligi, sinmisligi, bütün düşüncelerini sadece kendi içinde yaşayan bir karakter...
Elbetteki yaşamında değişikler olacaktır.
Biriyle iletişime geçip kendisine yeni bir oda kiralayıp hatta evlenecektir . Ama hep yönlendirilerek, içinden geçenleri dole getiremeyerek, kadınıni başka bir adamla paylaşmak zorunda kalarak . Yine o odalarda ki iç sesler bitmeyerek...
Silinmiş bir kişilikten nasıl bir insan oluşturmak istersiniz?
Çok sakin bir kitap , karakteri az ,içsel sesleri çok. Psikolojik tahlil romanı. Yazıldığı döneme göre oldukça cesur davranılmış içerik olarak .
