Mavileri, karanlığa rağmen parlıyordu. Karanlıktaki tek ışık gibiydi. Gözleri yaşadığımı hissettirirken, nefesine muhtaçmışım gibi beni öpmesini istiyordum. Böyle hissetmemeliydim. Bu kadar güçlü hisler öldürürdü, biliyordum. Kalbime yemiştim vurgunu bile isteye, yaşamak istermiş gibi, yaşayacakmış gibi; hesaba katmamıştım geçmişimi,öncesini, ödeyeceklerimi.