Martinin yeganə təsəllisi poeziya idi...
... O, gözəlliyi sevirdi, həmin misralarda isə istənilən qədər gözəllik vardı.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Əlbəttə, həmin hadisədən sonra mən sözəbaxan oldum, ancaq bununla belə, içimdə elə bil nəsə qırıldı.
Sayfa 14 - Qanun nəşriyyatKitabı okudu
yeri gəlmişkən, bu xasiyyətlərinin çoxu mənə də keçib, lakin sənin təbiətindəki ziddiyətlər məndə olmadığından həmin mirasdan yaxşı istifadə edə bilməmişəm.
Sayfa 11 - Qanun nəşriyyatKitabı okudu
Artıq bir yerdən sonra önəmi qalmır heçnəyin. Saçlarının uzunluğu, qısalığı artığ bir məna daşımır, daramaq üçün güzgü önünə həvəslə qacmırsan. Gözəl görünmək üçün səbəblərində tükənir "əşi əsas rahatlıqdı" deyib kəsib atırsan. Səhərlə gecədə itirir mənalarını. Yatmaq üçün gecəni, şirinçay içmək üçün səhəri gözləmirsən. Günün hər saatı eyni kədərə bürünür. Bir insan çoxmu, bir insan əksikmi heç dərd etmirsən. Varlarsa varlar, yoxlarsa yoxlar sloqanı ilə yaşamağa başlayırsan. Bir vaxtlar insan içinə qaçıb başını qatan, yada insanlardan sıxılıb təkliyə sığınan sən artıq o sən olmursan. Elə həmin yalnızlığı milyon içərisində yaşamağa başlayırsan. Ehtiyac qalmır qaranlıq səssiz otaqlara, çünki o qaranlıq artıq bütün hüceyrələrində yaşayır. Qaranlıq sən olursan. Həyəcanla, maraqla izlədiyin o filimlər artıq sıxıcı gəlməyə başlayır, kitablardakı cümlələr isə anlaşılmazlığını ən üst səviyəyə daşıyır. Yaşamağa səbəb axtardığın vaxtlar başlayır beləcə. Ümidlər hələdə olduğu yerdə qalır. Bəli ümidlər heç bir zaman ölməz. Amma bir zaman sonra onlar belə sıxılır bu yaşamdan sadəcə "olacağı varsa olsun" a sığışıb hədər olub gedir. Sonda bu boşluğun İçərisində "heç" olub gedirsən...
Nə gözəl sözdür:
Deyir: Allah bəzən sıxıntılar üçün elə yerden qapı açar ki, həmin yerdə heç qapı olmayıb. Təvəkkül Allaha...
Onun bəzi otaqlarına heç vaxt daxil olmadığı, bu böyük, ikimərtəbəli mənzildə təkbaşına yaşaması xoşbəxtlikdirmi? Axı dörd vanna otağı onun nəyinə lazımdır? Bəs hər birini beş min dollara aldığı bu kostyumlar? Elə fikirləşmək olar ki, onları qızıl saplarla tikiblər. Yəqin, bahalı parçalardan tikilir, ancaq onlara verilən pulla bütöv bir ailəni bir neçə ay dolandırmaq olar... Yəni daha ucuz kostyumlar geyinmək olmazmı? Yoxsa sərvət insanlara öz qaydalarını diktə edir və əgər həmin sərvət milyard dollarlarla ölçülürsə, öz sahibini elə güclü bir təzyiq altında saxlayır ki, qəbul olunmuş qaydalara uyğunlaşmaq lazım gəlir?
Sayfa 119 - IX FƏSİLKitabı okuyor
23.04
Keçənlərdə yaxın dostumla söhbət edirdik(telefonda)
Və həmişəki kimi, bir nöqtədən sonra bu söhbət mənim monologuma döndü(onunla bütün söhbətlərimiz belə bitir)
Münasibətlərdən açıldı mövzu;
Deyirəm ki, bilirsən də o qədim yunan əfsanəsini; Zevs’in yaratdığı insanlar əvvəl tək ruha sahib, 4 əlli, 4 ayaqlı, 1 başda 2 üzü olan, kürəkləri bir-birinə
SON...
O, qaranlıq bir uçuruma yuvarlanır və bunu anladığı həmin anda huşu həmişəlik onu tərk edir.
Sayfa 490 - TEAS PressKitabı okudu
Mövcud olan şeyi nəinki yalnız doğru, həm də daha yaxşı şey hesab edirlər, hər hansı bir hadisənin olması faktının özünə həmin hadisənin qanunauyğunluğunun bir sübutu kimi baxırlar, bir də nəzərə alın ki, yalnız indiki şəraitdə yox, ümumiyyətlə, həmişə uzaq keçmişlərdən bəri belə olub. Əlbəttə, sıravi adam yalnız donuq nadanlığı üzündən bu cəfəngiyata inanır. Vayninger bu cür adamların təfəkkür prosesini çox gözəl təsvir etmişdir. Düşünməyi bacarmayanlar elə bilirlər ki, düşünürlər və odur ki, doğrudan da düşünə bilən adamların müqəddəratını həll edirlər.
Sayfa 321 - TEAS PressKitabı okudu
XV əsrdə yaşamış Valentino hersoqu Sezar Borcianın imkanlı və gizli düşmənlərini aradan götürmək üçün müraciət elədiyi ən sevimli qətl üsulu "açar və ya əlcək" üsulu idi. Onun öldürmək istədiyi adama təqdim elədiyi açarın üstündə xırdaca iti uclu çıxıntı olurdu: guya ustanın diqqətsizliyidir. Gələn qonaqdan, sürpriz olaraq, həmin açarla müəyyən bir qapını açmaq xahiş olunurdu. Bu zaman zəhərli iynə barmağa batır və 2-3 gündən sonra həmin adam ölürdü. Sezarın əlcəyində də belə bir iynə olduğundan öldürülməsi lazım olan adamın əlini necə deyərlər, "dostcasına" bərk-bərk sıxmaq kifayət edirdi.
Sayfa 95 - Mayak NəşriyyatıKitabı okuyor
İllər sonra bildiyim, anladığım bu oldu: gərək öz həyatını başqasının insafına, mərhəmətinə, ixtiyarına buraxmayasan. Anan, atan, qardaşın, əzizlərin... Kim olur-olsun... Öz həyatının məsuliyyətini özün daşımalısan. Bax indi həmin o əzizlər xarabazara çevirdikləri bu ürəkdə əhəmiyyətsiz bir yük kimidirlər. Birini başqa birinə çevirmək olmaz! Olmur, alınmır. Bax mənə: nə özüm, nə də çevirmək istədikləri adam ola bilirəm; qalmışam ortalıqda girinc.
Sayfa 42Kitabı okudu
