Necâti Bey'in dükkânı, Nureddin Efendi'nin karşısındaydı. İçi, silme eski yazı kitap dolu bu dükkânda, eski yazı kitaplar için istediği fiyatlar cidden komikti. Bir gün, ondan Hammer'in eski yazı Devlet-i Osmaniye Tarihi'nin ilk sekiz cildini aldım. İstediği fiyatın düşüklüğü karşısında, cidden 'alay mı ediyor?' diye düşündüm. Ama bu, onun gerçek tavrı idi. Necâti Bey'i anlatacak söz bulamıyorum. Ufkumuzdan ani bir ölümle çekilmesi ile dilhûn olduğumu söylemeliyim. Hayreddin Karaman'ın anılarında Necati Alpas:
"...İnsaflı, merhametli, ucuzcu, vefâkâr bir insandı. Bana yarayacağını sandığı bir kitap gelirse onu bir süre saklar, ben uğrayınca gösterir, almazsam vitrine koyardı.”
Dursun Gürlek'i zikrediyorum:
"...Necati Bey için para o kadar önemli değildi. Kitaptan anlayan müşteriyi, o da gözünden anlar[dı]; çok ucuza hayli kitap aldığım Necâti Bey'in bu asil hareketine defâlarca şâhit oldum.”
📚"Ama tesadüf, diyordu Einstein, tebdil-i kıyafet gezen Tanrı'dır... Bana bir gelişme şansı vermek için yaşamın bu sınavı önüme getirdiğini ve eğer bana sunulan fırsatı kaçırırsam, sonsuza dek korkularımın içinde yapışıp kalacağımı hissettim..."
Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer 
Laurent Gounelle
HE FOUND A FAMILY, I'M IN TEARS HERE WITH EMOTIONAL DAMAGE
He was their family. They were his. They were worth every cut and bruise and scream.
Merhabalarrr... Bugün sizlere yeni bir kitapla geldim. Kitabımızın adı ''Alemin Yeni Üyesi''.
Kitap, sıra dışı şeylerin yaşandığı sıra dışı bir yerde başlıyor. Bu yerde her gün aynı şeyler tekrar ediyor. Zaman kavramı yok. Durduğunuz yerde belki de günler geçiyor ama bunun farkındalığı da yok. Başınızı göğe kaldırdığınızda o büyüleyici gökyüzünü ya da hareket eden herhangi bir şeyi göremiyorsunuz. Gün doğumu yok. Onu takip eden gün batımı da yok. Uyku yok. Uykunun beraberinde gelen rüyalar da yok. Böyle bir yerde yaşamın varlığından söz edebilir miyiz? Burası nasıl bir yer? Burada yaşam yok mu? dediğinizi duyar gibiyim. Elbette var. Bunun en büyük kanıtı da Rüyam ve Can. Peki, Rüyam ve Can kim? Böyle bir yerde ne yapıyorlar? Buraya nasıl geldiler? Buradan kurtulabilecekler mi? Can'ı neler bekliyor?
Kitabın konusunu, var olan karakterlerini ve olayların yaşandığı mekânları sevdim. Bununla beraber bazı yerlerde yapılan tekrarlar, yazım yanlışları ve konunun işleniş şekli okumamı biraz zorlaştırdı. Bunların üzerinde biraz durulursa devam kitabının daha da iyi olacağını düşünüyorum.
Sonraki kitaplarda görüşmek dileğiyle...
Alemin Yeni Üyesi 
Mehmet Ata Üzüm
Şems'i Tebrizi der ki ; insanda bulunan özelliklerin birisi hariç hepsi şeytanda vardır. şeytanda eksik olan tek nimet 'AŞK' şeytanın insanı çekememesi 'AŞK' sızlığındandır.
Az'dan Zargana'ya...
2017 yılının Nisan ayında, Iğdır'da, Haydar Aliyev Fen Lisesi'nin Erkek Yurdunda, cam kenarındaki yatağımda oturup, BİM'den aldığım ucuz marka kahveyi içerken 
Az kitabını bitirmiştim. Belki de o güne kadar okuduğum en etkileyici kitaptı. Iğdır'da pek denk gelinemeyecek şiddette bir yağmur yağıyordu. Kitabın etkisiyle sersemlemiş bir halde kendimi yurdun yeşil yapraklarına yeni kavuşmuş ağaçlar ile sarmalanmış bahçesinde bulmuştum. Hayatımda yağmurda ıslanmaya cesaret ettiğim ilk gündü o gün...
2024 yılının Nisan ayında, bu kez Münih'te, Az'ı okuyup bitirmemin, yağmurda ıslanmayı sevmeye başladığım o günlerin üzerinden tam yedi yıl geçmişken, bugün 
Zargana'yı bitirdim. Kaderin bir cilvesi mi, oyunu mu bilinmez veya belki tamamen tesadüf, hava yine yağmurlu. Cam kenarında oturup kitabı bitirdikten sonra, kendimi yine dışarı atma isteği duydum derinlerde bir yerlerde. Bugün okuduğum kitap o günkü kadar tesirli değildi belki ama geçmişe dönmemi, o günleri hatırlamamı sağladı. O günü bir kez daha yaşattı bana...
Beden büyüdü, fikirler değişti, dolaştığım caddeler ve sokaklar gelişti; Iğdır, o lise, o yurt, Az'ı ödünç aldığım İl Halk Kütüphanesi... Hepsi şimdi çok uzakta...
2017 Nisan'ında beni ıslatan yağmur, yedi yılda anca Münih'e ulaşabildi. Islatması gereken kişiyi buldu ve geri gitti. Şimdilik benden Iğdır'a selamlar götürecek.
Belki bir yedi yıl sonra yine buluşuruz, kim bilir...
Ulysses'i yeni bitirdim, bence karavana. Deha var içinde, diye düşünüyorum; ama ikinci sınıf. Kitap dağınık. Acımtırak. Kurumlu.
Sayfa 71 - Oğlak Yayıncılık/ Eylül 1995 Birinci Baskı
