Jake ilk kitabıyla dikkate değer bir çıkış yapmış, ancak ikinci kitabı pek de istediği gibi gitmemiştir. Ardından yazar tıkanıklığına girmiştir. Bir yandan da geçimini sağlamak için bir yaratıcı yazarlık atölyesinde ders vermektedir. Öğrencilerinden Evan Parker’ın muhteşem roman fikri var ve bunun küçük bir kısmı hakkında bilgi alır. Yıllar sonra Evan’ın bu olağanüstü hikâyesinin hâlâ bir romana dönüşüp raflarda yerini almadığını gören Jake, merak edip biraz araştırınca öğrencisinin öldüğünü öğrenir. Ve her yazarın yapacağı gibi hikâyenin ziyan olmasından korkarak (!) onu kendi yazmaya karar verir. Olaylar işte tam burada başlar. Hikâyeyi çaldığını anlatan mailler, mesajlar, mektuplar alır ve bunu yazanın kim olduğunu Jake araştırmaya başlar. Tam bir dedektif gibi olayların izini sürdü diyebilirim. Çoğu kişiyle görüştü ve sonunda olaylar beklenmedik bir şekilde son buluyor...
*Kitabın ilk birkaç bölümünde açıkçası biraz sıkıldım, adapte olamadım, sonradan her şey yerine oturdu. Sanırım çok fazla polisiye okuduğum için midir nedir kim olduğunu tahmin ettim ve tahminim beni yanıltmadı. Sanki kurgu içinde kurgu okurmus gibi hissettim. Bütün bu yaşanılanların temelinde sevgisizlik varmış gibi hissettim. Biraz da cinsiyet ayrımı tabii.
Don Miguel Ruiz 'in kitabı 
Dört Anlaşma , kişisel gelişim türü kitapları tercih edenlerin severek okuyacağı ancak, bana kalırsa diğer kişisel gelişim kitaplarına benzemeyecek kadar kısa,öz ve sade bir kitap olmasından kaynaklı tür ayırt etmeksizin okunabilecek bir kitap..
Aynı anlama gelen
