Orhan Veli, bir yazısında Cemil Meriç için, "sinirli dostum" tarzında bir tahfif ifâdesi kullanır... Bunu ilk okuduğumda şaşırmıştım; düşüncenin fâtihi Meriç, şiirleriyle alay edilen (kendi döneminde ilk başlarda) Orhan Veli'den, böyle bir cesur ve müteharrik cümleye muhatap olmuştu.. Sonra düşündüm: Garip akımının ilk çıktığı zamanlarda hor görülen Orhan Veli, o dönemin uçarı mütefekkiri Meriç'e, bir nevî, zihnen kafa tutuyordu... Meriç, onun putu değildi... Ve yaptığı doğruydu... Bununla birlikte; Meriç nehrinde kulaç atmak, Orhan Veli deresinde yüzmekten daha zevkli, bence...:)