"Wallenstein'ın Ölümü". Kitabın orta yerinden kuru, geniş bir sarmaşık yaparağı çıtırdadı ve kitap kendiliğinden oradan açıldı. Max'ın ünlü monoloğu ince bir kuşunkalemle boydan boya işaretlenmişti:
Çiçek benim hayatımdan çıktı artık,
Soğuk ve renksiz durduğunu görüyorum önümde.
Çünkü o gençliğim gibi duruyor yanımda,
Hakikati düşe çeviriyor karşımda,
Nesnelerin sıradan netliğini
Sabah kızıllığının altın kokusuyla sarıp dokuyarak,
Hayatın gündelik sığ figürleri
Şahlanıyor beni hayrete düşürerek
Onun aşk duygusunun ateşinde.
Bir de daha ötesinde hissettiğim özlem,
Güzellik gitti artık, bir daha gelmeyecek.
Bunları yorumsuz okudum; birisinin kişiselleştirerek okumuş olabileceği aklıma gelmedi. Ama şiiri ben de bir aşk şiiri olarak algıladım.
Sayfa 40Kitabı okudu
Yeni Diyalektik
_Tanrı, ilk ateisttir. Ateistler
_Tanrı, ilk masondur. Masonlar
_Orospu çocuğu. Marques de Sade
_Herkesin tanrısı kendine benzer. Yamyamların tanrısı bir yamyam; savaşçıların tanrısı bir savaşçı; hırsızların tanrısı hırsız; aşıklarınki de aşk tanrısı olacaktır. Ralph Emerson
_Trakyalılara göre tanrı, sarışın ve mavi gözlüdür. Öküzlerin elleri
Dumas Fils in Gerçek Aşk Otobiyografisi
