Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
148 syf.
7/10 puan verdi
Aşkın Emeği Boşuna kitabında, Kral; bir kaç adamının, verimli çalışıp iyi karşılık verebilmeleri için bazı kuralllar imzalatır.Bu kuralların içerisinde hanımlarla hiç bir şekilde konuşmamak ve gönül ilişkisi yaşamamak vardır.Kuralları bozmanın sonucunda da katı cezalar uygulanacaktır.
İlk başta kolaymış gibi gelen bu durum, saraya başka kraliyetten gelen Prenses ve nedimelerin ziyaretiyle alt üst olur.
Yazar, kitapta yaşanılan duygu düşünceleri, kadın-erkek zaaflarını, cinsiyet gözetmeksizin mükemmel bi şekilde yansıtmış.İnsanın kendi doğasına karşı gelip, kurallar koyup uygulaması mümkün müdür? Bu sorunun cevabını kitabı okurken bulacaksınız.Keyifli okumalar diliyorum..
Dikkat! Karakter analizi ve spoiler içerir. (Yayımlanmıştır)
Karga gündüzleri uçar hep,
Baykuşlarsa geceleri.
Kuğu hem gece hem gündüz uçar.’’
Aşk… İnsanlığın varoluşundan beri yazıp çizilen üç harf size ne ifade ediyor? Güzellerin yaşayacağı ya da güzele daha bir yakışan şey mi? Peki çirkinlerin ve çirkinliklerin aşktaki yeri ne? Aşk her yüreğe tutunur mu?
Sizlere Victor Hugo’nun muhteşem eseri olan
Öncelikle mutlaka değinmem gereken bir konu var. Çevirmenin yaptığı işi hiç beğenmedim. Öyle çeviriler yapılmış ki cümleleri anlamakta çok zorlandım. Anlatım bozuklukları, anlamsız cümleler, yabancı kelimeler vs. Ayrıca yazım ve imla kurallarından da hiç haberleri yok sanırım. Berbat ötesi bir düzen var. Bu konuda acilen düzenleme yapılması lazım
"Fakat beklemek lâzım... Uzun zaman!"
Selâmun aleyküm değerli 1k halkı :)
Sabahattin Ali okurken Dostoyevski okuyormuşum hissiyatı alırım hep çünkü : psikolojik tahliler çok önde oluyor. Okurken düşünüyorum, düşündüğüm şeyleri karşımda buluyorum bu da yazarın bizi anladığının karizmatik biçimde göstergesi bence. Bu iki harika insanın o yüzden yeri ben de bambaşkadır.
Öncelikle Emine
Bu kitabı okuduğuma bin pişmanım!!
Merhaba arkadaşlar, öncelikle bu kitabı okumama sebebim klasik aşk romanı olarak anlatan bir tanıdığım...
Ondan dolayı okumamış olmama inanamıyorum ve kendimden özür dilerim.
Eserimiz 156 sayfadan oluşan, Raif efendinin ve Maria hanımın trajedik aşk hayatını anlatan bir romandır.
Bir söz vardır bilirsiniz " Sessiz insanlar en gürültülü zihinlere sahiptir " evet ilk sayfalar da anlatılan Raif efendi ile bu izlenimi hemen kapmıştım, defterinde ki yazıları okurken ön görmüştüm bazı şeyleri, duygularını bastıran bir adam görüyoruz Raif efendi de içi içine sığmıyor aslında kendini baskılamış kadın konusun da ve esiri olmuş aslın da Zarifoğlu der zaten insan bastırdığı duygunun esiri olur.
Maria hanım ise ilk başlar da tam anlamıyla kendini belli etmiş! Ben sana aşık olmam Raif benden bunu bekleme..
O da kendisini erkekler konusun da baskılamış bir nevi ama Raif öyle bildiği erkeklerden değil..
Sonun da çiftimizi trajedik bir sekil de ayıran hayat ve Raifin ruhu ölü bedeni sağ şekil de yaşayış tarzını görüyoruz.
Bu kitabı okumak pişmanlık arkadaşlar.
Şimdi gerçekten aşk diye bir şeye inanmalı da ondan !
Bu kitaba başta bakma gereği bile duymamıştım. Eminim bu da boşa popüler olan kitaplardan biridir demiştim. Ah, ne büyük yanılgı! Sınıftan kitap kurdu bir arkadaşım: "Gerçekten okumalısın bak, muhteşem!" deyince, bir bakayım dedim çünkü arkadaşımın zevkine güveniyordum ve asla yanılmadım. Herkese şefkat gösteriyoruz peki ya kendimize? Kendi benliğimize çoğu zaman çok sert, şefkatsiz davranıyoruz. İşte bu noktada Zeynep Selvili bu kitabıyla elimizden tutuyor. Hayır, senin her ne kadar olumlu özelliğin ve hislerin varsa; hataların da, üzüntün de, kederin de var, sen onlarla var oldun; var olmaya da devam edeceksin diyor bize. Olumsuz duyguları bastırmamaya, onlarla var olmaya alışmaya, onlardan kaçmamaya yardımcı oluyor. Çünkü Cahit Zarifoğlu'nun dediğini savunuyor: "İnsan bastırdığı duygunun esiri olur." kaçtıkça daha çok içine giriyoruz, bastırdıkça daha çok gün yüzüne çıkarıyoruz, tıpkı "Pembe Fili Düşünme" dedikçe, pembe fili daha çok düşündüğümüz gibi. :) Birçok psikolojik terimi de o kadar anlaşılır dille anlatmış ki sevgili Zeynep Selvili, o da ayrı sevme nedenim oldu, bol bol not alıp, altını çizdim. Bölümüm gereği lazım olabilir. :) İlk kitabı olmasına rağmen çok başarılı bir iş çıkarmış sevgili psikoloğumuz. Son olarak okurken sık sık aklıma gelen tam kitabı özetleyen Kemal Sayar'dan bir alıntıyla son vermek istiyorum incelemeye:
Hayatın keder ve sevinçleriyle bizi usul usul büyütmesine izin vermek gerekir. Çok eski zamanlardan bir bilge, “Sana çok şeyler öğretecek acıya” demişti, “hoş geldin de.”
Psikolojik yönden beni düşündürten kitapları çok seviyorum. Bu da öyle bir kitap işte. Kısacık, ama derinliği çok fazla. Zarifoğlu diyor ya: İnsan bastırdığı duygunun esiri olur." diye, kitapta tam olarak bunu görüyoruz. Baskılanan; kötülük, bencillik, hırs gibi duygularım esiri oluyor iyi olmaya çalışan karakterimiz. Bir süre sonra kötülük duygusunu istese de bastıramıyor ve ondan kaçamıyor. İnsana kendini sorgulatıyor. İyi miyim kötü müyüm? İyiysem bu kadar iyi olmamın sebebi bir yerlerde örtmek istediğim istenmeyen duygular mı? gibi gibi...
Psikoloji alanında olanlar mutlaka Freud gözünden olaylara bakacaktır. Freud reisin izinden gidenlerden biri olarak kitabı çok sevdiim, tüm Freud sevenlere şiddetle tavsiyemdir. :)
80 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Kitabı okumaya başladım, kendimden bir şeyler bulmaya da başladım. Hiçbir şey hissetmemek, hiçbir duygudan haz almamak ve kibar budalası olup, kötülükleri bastırması, tam anlamıyla beni yansıtıyordu.
Kötülükleri ne kadar çok bastırırsan, o kadar çok hissizleşmeye başlarsın. Cahit Zarifoğlu'nun dediği gibi; "İnsan, bastırdığı duygunun esiri olur." Bu da hayattan zevk almamaya başlamana sebep olur. Kötülükler karşısında dik bir duruş kâfi, kaçmaya lüzum yok.
Burjuva sınıfındasın tamam da, kötülük yapmak gelip çatarsa? Ya bir kötülük yapmak zorunda kalırsan, yani bir hırsızlık ya da ilgi tuzağına düşüp, onurunu zedelemeye çalışanlar olursa? İşte bunlar sayesinde hislenme gerçekleşiyor, hayatta oluş ortaya çıkıyor.
Burjuva sınıfından olup, kendini yalnız hissetmek. Alt tabaka insanınlar tarafından dışlanmak ya da onurunun zedelenmeye çalışılması, kitabı son derece etkili kılıyor. Bir gün içinde gerçekleşen iki kötülük üzerinden ortaya çıkan ve mutululklara vesile olan olaylar silsilesi ve yeni bir "ben" ortaya çıkışı da çok iyiydi.
Kitapta burjuva sınıfı ile alt tabaka konusundaki bağlantılı eleştiri, insanı insan olarak görme mevzusu kitabı etkileyici kılıyor. Hatta kitabın son sayfaları tam da kişisel gelişim havasında.
Stefan zweig'in yine insanın iç dünyasını anlattıgı bir eseri. Bunu dememin en temel sebebi konu olaylardan çok karakterin içindeki his. Daha toy bir delikanlının tutkusu, heyecanı bulması ve kaybetmesi. Kaybettigini kabullenememesi. İnsanın içinde gerçekten hiçbir ukde kalmamalı. İnsan bastırdığı duygunun esiri olur der Cahit Zarifoglu. Seneler geçmiş aradıgı kadını görmüş fakat bulamamış. Degişmiş. Bu duyguyu tekrar yaşamak istiyor fakat zorlanıyor. Geçmiş, anılarda güzel. Maalesef bugüne taşıyamıyorsun. Ne o an ki heyecan, ne o an ki nefret kalmıyor. " Zaman bizim içimizde." Bu kitap ileride beni de geçmişe götürecek ve anacagım. Onun dışında ortalama okunabilir bir kitap. Stefan zweig... Çagının umutsuz yazarı...
Keşke hiç bitmese dediğim kitaplardandı. Bu hissi en son Uçurtma Avcısı'nı okurken hissetmiştim. Kitap hakkında yazmak istediğim ilk şey şu olsun: KESİNLİKLE OKUYUN.
Verdiği mesajlar bakımıyla konu anlamından Stefan Zweig'in "Korku" isimli eseriyle bağdaştırdım. Zweig, bir duygunun diğer duygulara gebe olduğunu anlatıyordu; Yalom ise
