Kalp çalıştıran kitaplarda bugün Türkiye’nin Hatıra Defteri..Sadece hafıza değil kalp de çalıştırıyor.Ülkemizin yakın tarihi ağlanmadan!! okunamaz, dinlenemez.Eğer yakın tarihimiz bir hava durumu olsaydı kar’ın soğuğu var ama kendi yok, gri bir hava, daha şafak sökmeden yola koyulan emekçi insanlar, buz tutmuş araba camları ve apartman giriş basamakları..Böyle derdim herhalde..
Bu ülke en çok da vatanını kendini unutacak kadar sevenleri incitmiş.
Ülkem adına umutsuzluğa doğru sürüklenmemde son tahlilde karar durumuna getiren Banker Kastilli Olayı oldu.Asıl adı Cevher Özden.İnsanlara dönemin hükümetlerinin izniyle, en ünlü Yeşilçam artistlerinin reklamlarıyla hayal satan,vaat veren banker.İnsanlar ne büyük paralar kaptırmış adam ülkeden kaçıyor İsviçre’ye.Bikaç yıl sonra dönüyor ve yeniden bankerlik yapmaya başlıyor çok geçmiyor en fazla beş yıl.Yine yurdum insanı vaatlere kanıp aynı bankere paralarını yatırıyor.Biz Akıl Tutulması Nasıl Olur ? konulu bir rapor hazırlarsa BM nezdinde harika bir örneğiz ülkece.Okumayı , öğrenmeyi sevmiyoruz.Okuyanları da hor görüyoruz.Sorun nerede acaba.Patolojik, yapısal bir bozukluğumuz bir eksikliğimiz kesin var ama ne? Gaflete nasıl bu kadar çabuk teslim oluyoruz.
Böyle sonu gelmeyen ve can sıkıcı sorular..
Sizi bilmem ama ben ağlamadan okuyamadım, dinleyemedim..
Herkes okumalı, en hafızasına güvenen bile okumalı..
Çok ibretlik bir milletiz..
Cemal Süreya ’nın iki şiiri hakkında konuşmak istediği için bu yazıyı yazıyorum. İlk şiirimizle başlayalım. Kahvaltı’da şöyle diyor şairimiz;
“Yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem
Ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı”
Aklıma anında 
Oscar Wilde geliyor, o da “Yalnız sıkıcı insanlar kahvaltıda parıldar.” demişti. Bana göre
