“… 
Cesare Pavese neredeyse yaşamının her anında 
Tezer Özlü’nün zihninde, ruhunda, metinlerindedir.
Özlü’nün gezi yazıları-günlük arası notlarından oluşan 
Yaşamın Ucuna Yolculuk da Pavese’nin günlüğü 
Yaşama Uğraşı gibi kendine konuşan bir metindir. Bütün kitap, baştan sona Pavese’den yapılmış alıntılarla örülüdür. Bu yapıyı, kurgusal bir diyalog olarak görmek de mümkün. İki yazarın, aynı gün (9 Eylül) doğmuş olmaları Tezer Özlü’nün Pavese ile kurduğu içsel bağı daha da haklı kılar gibidir. Pavese, kırk iki yaşında intihar ederek sonlandırır yaşamını. Tezer Özlü ise yakalandığı hastalığa yenik düştüğünde kırk üç yaşındadır. Neredeyse dünyada geçirdikleri zaman bile birbirine denktir.”
Sayfa 88 - İkinci Bölüm, Yaşama Uğraşı(n)’dan Yaşamın Ucuna Yolculuk (Derya Önder)Kitabı okudu
Pis moruğun notlarından seçmeler
Her yerde dünyanın duvarlarına tutunmaya çalışırız, ve akşamdan kalmalığımın en kötü saatlerinde, bana değişik intihar yöntemleri tavsiye eden iki arkadaşım gelir aklıma, sevgi dolu bir dostluğun bundan daha iyi bir kanıtı olur mu
İntihar notlarından...
Türkün canı bu kadar ucuzlamışmıydı?... 20 lira, 5 nüfusluk ailenin 24 günlük ekmek parasıydı...
Mehmet Ali bey
Hem Gülmelik Hiç Ağlamalık
Bildiğim en dokunaklı intihar notlarından biri, epeyce gösterişsiz olan şu not :
Sevgili Betty:
Senden nefret ediyorum.
Sevgiler,
George
Sayfa 72 - Pharmakon Yayınevi
_Yas, sevilen bir şeyin kaybına verilen hüzünlü bir tepkidir. Melankoli’de de aynı hüzün vardır ama yastan farkı, nesnenin kaybı içselleştirilerek egonun kendisinin kaybına neden olur. Bu yüzden yasta dünya boş görünür; melankolide ise egonun kendisi. Melankolide nesnenin kaybıyla egonun kaybı aynı şey haline gelir. Özsaygıdaki tahribat yasta
Bildiğim en dokunaklı intihar notlarından biri epeyce gösterişsiz olan şu not:
Sevgili Betty:
Senden nefret ediyorum.
Sevgiler
George
Sevdiğimiz birinin nefreti bizi öldürür ve onu ölümümüzle cezalandırmak isteriz. ''Bak, gördün mü, nasıl hissediyorsun artık? İddiaya girerim ki, şimdi beni seveceksin ama artık ben yokum. Bahse girerim, şimdi yaptıklarından ötürü pişmansın, değil mi? Ha?''
Sayfa 72 - Pharmakon KitapKitabı okudu