…bir viraneye çekil ve gözyaşı dök …tövbekarın nefesi ıslak göz yaşlarıdır. Adem, yeryüzüne,ağlamak için,daima feryadetmek, inlemek ve mahzun olmak için gelmiştir… Eğer sen de Ademoğluysan onun gibi özür dile,onun yolundan yürü.. sen gözyaşının zevkini ne bilirsin
"Derin bir nefes alıp aşağı eğildim. Ardından kollarımı beline dolayarak göbeği göğsüme çıkıncaya dek onu yukarı çektim. Baş aşağı duruyordu ve o güzel vajinası tam ağız hizama gelmişti. Küçük bir çığlık atarak içgüdüsel olarak bacaklarını boynuma doladı.
Ah Tanrım, şu an onu bu pozisyonda tutarken bile kendimi kaybetmek üzereydim. Güçlükle
Riya
Salâtı kendisini kötülüklerden, çirkinliklerden alıkoymayan bir kişinin o salâtı Allah'tan uzaklaştırma dışında hiç bir işe yaramaz. Böylesi salâtlar, ıslak bir bez gibi dürülüp kılan kişinin suratına çalınır.
Hz. Peygamber
Sayfa 71Kitabı okuyor
"Duş lifini bırakıp boş ellerini kalçasına götürdü. Dudaklarını yaladı:
- Ee, yanıma gelmeyi düşünmüyor musun?
Gülümsedim.
- Sadece bir dakikalığına seni izlemenin tadını çıkarıyorum. Bu anı aklıma kazımak istiyorum.
- Ah, ne kadar da tatlı, dedi ama sesindeki alaycı ton çok belirgindi. - Azgın bir kadını bekletmemen gerektiğini bilmiyor
karanfil
Beyaz bir buluttan birgün ansızın..
Bir karanfil düştü parmaklarıma.
Gözlerine kuşlar doldu bir kızın
Elleri karıştı ırmaklarıma..
Islak bir yürektir bende karanfil
Ruhum,kokusunun dilencisidir..
Haşim,bu bir alev damlası değil
Büyük yangınların habercisidir..
O kızıl bir deniz bense tenhayım
Onda umut,bende yalnızlık büyür..
Ne dünya sonsuzluk,ne ben dehayım,
İçimde sadece şairler uyur..
Bütün şiirleri söyleyen benim
Bütün çiçeklerin adı Karanfil
Her akşam bir yaprak olur kefenim
Haşim, bu bir alev damlası değil.
Nurullah Genç
Bana ıslak bir bez verin dünyanın tozunu alayım.
Sayfa 115Kitabı okuyor
Çarşafların arkasına
Islak sütyenini
Asar gibi nicedir
Seviyorum
Seni
sen benim hiçbir şeyimsin
yabancı bir şarkı gibi yarım
yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
hiç kimse misin bilmem ki nesin
uykumun arasında çağırdığım
çocukluk sesimle ağlayarak
öptüm ölümün kaynamış tutkal kokan ağzından.
kara kara yengeçlerin yuva yaptığı...
ışık değmemiş ıslak saçlarına astım kendimi.
belki bin yıl sallandım durdum.
ama ölmedim,
neden ölmedim?
Sen şimdi uçlarından kan damlayan saçlarının çevrelediği yüzün gözyaşlarınla ıslak, yatağına uzanmış, tavana bakıyorsundur Suzan. Sevmenin seni hâlâ yakıyor olmasına şaşıyorsundur. Ben de şaşıyorum.
