Bir gün siz de yok olacaksanız sevmeyin beni... Bir film daha nasıl anlatabilir ki yalnızlığı ya da sevgisizliğin insanı dönüştürdüğü yüzünü. Kaçımız hayalini kuruyor kaçımız kimin peşinde umut kırıntılarını arıyor. İçinde barındırmadıkları kaç duyguyla daha yüzleşeceğiz. Kaç duygumuzla birlikte daha ne kadar yalnız kalacağız. Evet sonu olmayan bir film bu, bu da başından belli. Hangi duygunun eşiğine gelsem yanımda biri oluyor hangi duyguyu yitirsem o da bitiyor. Sevmek meselesi mi bu insan olmak mı yahut sahip olmadıklarımız mı? Belki de insana en büyük ceza insan olmaktır belki de yaşamın trajedisi de budur işte: SANA BENZEYEN AMA SENİN YIKIMIN OLAN BİR BEN...
_Buda:
( Gerçeğin dikenli yollarında sevinçle yürümek isteyenlere )
_Sizden inanmanız beklenen şeyleri sorgulayın. Aklınla uzlaşmıyorsa hiçbir şeye inanma; onu ben demiş olsam bile. Bir şeye sırf kulaktan duydunuz diye körü körüne inanmayın, birkaç kuşaktan beri itibar görüyorlar diye, geleneklerin de doğru olduğuna inanmayın. Sırf hocalarınızın
Kendimle dertleşmeler
eveeet yine hüzün perileri gelmiş bulunmakta, gidin başımdan arkadaş diye uyarıyorken onları, bi anda belki beni çok seviyorlar diye düşünmüyor değilim. ama ben sevilmeye alışık değilim siz de sevmeyin beni diye demeden duramıyorum... neyse hiç şakasız eylül ayı gelince zaten pek mutlu olmayan ruh halim iyice çığrından çıkıyor; bu işte eylülün bir payı var mı yoksa doğduğum güne olan nefretimi kusmama yaklaştığından mı onu da bilmiyorum. zaten ben neyi biliyorum ki..
geçen yıl doğum günü hediyem ne güzeldi be. Rabbim bana medresemi nasip etmişti, ne güzeldi o günler en çok seni özleyeceğim, benim gerçek yuvam... neyse depresif baslamıs olabilirim, dertlerim olabilir ama umutsuzluga düsmedim henüz, içimi döküyorum, isyanda değil bu Allahım nolur gunah yazma ben senin her işinde hikmet olduğunu iliklerime kadar hissediyorum, kendime tüm kızgınlığım.. Allahım yeni yaşımı bana hayırlı kıl, şu an imkansız bildiğim tüm hayallerim, dualarım sana emanet... Ayy bu arada görmeden aşık oldugum, özlediğim şehir İstabulum az kaldı sana gelmeme.. çok özledim seni bu yılki hediyemde sen misin yoksa? ya da baska bişey mi bilmiyorum ama merakla bekliyorum.. çok hastayım bu aralar kimsenin de umrunda değil, hoş benimde değil ama çok zayıfladım, namazları bile ayakta kılacak takaate sahip değilim olur da bu yılki hediyem ölüm olursa mübarek olsun. Allahım şehitliğe layık değilim ama merhametinin büyüklüğüne sığınıp senden şehitliği diliyorum..
Orospu Kırmızı - Umay Umay /Her şeyi nefret edecek kadar çok sevdim.
İsmi ne kadar farklı değil mi? "Orospu Kırmızı" Bir renge böyle bir anlamı yükleyecek neler yaşanmış olabilir ki? Yalnızca ismi değil içeriği de bir o kadar farklı bir eser...
Bütün Güzel Çocuklar Şüpheli ve 
Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz kitaplarıyla tanışmıştım şairin kalemiyle.
Bazı dizeler vardır, okursun, anlamlandırmak zaman alır. Darmadağın bir zihnin ürünüdür sanki...
DÜŞ SOKAĞINDA MI SIZDIK
Tanrının tüm fahişeliğine rağmen, onurlu ve nevrotik bir başkaldırının son temsilcisiyim. Benden öncekiler, dünyaya düşerken öldüler. Tabiat ananın rahminden doğanların hikayesidir bu. Doğmamışların, ölüşünün bir eseridir. Sadece geceleri meyve veren ölüm ağacından topladığım ihanet meyvelerini arka cebimde taşıyorum, sırtımda tüm sevmelerin günahını taşıdığım gibi.
İs kokan yataklarda, nefret ettiğim insanların seviştiklerini gördüm, gözlerimi yaşartan bir sigaranın dumanından başkası değildir.
Bir kaç küçük ihtimalın ardına sığınıp, geleceğimi kurgulayacak kadar aptal, ayık geçirdiğim günleri yaşamamış sayacak kadar bağımlı, düzenli bir işte çalışamayacak kadar tembeldim artık fakat her gün çaresizliği tatmadım.
Ucuz pansiyonların rutubetli ve karanlık odalarında ekilen günah tohumlarından hallice bir hayattan da başkası beklenemezdi.
Yalnızdık ve bitmişliğin romanıydım.
diz kapağı yara olmuş bir fahişenin pozisyonundan farksızdı.
Haykırıyorum
elini değdirenin kolunu koparırım .
Sevmeyin beni, çünkü ben başkasını sevemiyorum
sahi en son murat çelik mi söylüyorduk
youtube.com/watch?v=2WvabOA...