İtiraf ediyorum
Atalarımdan kalan
Bir avuç sevgiyle geçindiğimi
Yaşasın; ırklar ve borsaların önüne geçen bir uyanış başlamış yeryüzünde. Evet itiraf ediyorum, benim de gördüğüm rüya buydu. Ölüm eşiğini aşınca uyanıp diyordum ki; tuhaf bir şey gördüm: dünya diye bir yer varmış ve ben orada yaşıyormuşum.
Bu karanlık garda, nicedir her sabah onu beklediğimi, dahası bundan sonra da her sabah onu bekleyeceğimi kendime, sadece kendime, sessizce itiraf ediyorum. O zaman acı bir tebessüm yeşeriyor dudağımın kenarında. Beklemek ne kadar sürer anlıyorum. Bir ömür ve hatta belki sonrasında da. Beklenen gelene kadar değil, gelmeyişi boyunca.
Sayfa 167 - Hep KitapKitabı okudu
İçtenliksizmiş gibi görünmeme, ayrıntıları söylemeden geçişime neden olan şey, saklanmak gereksinimi degil, saklanmak egilimi. Sana ve kendime duydugum garip saygı. Şu hepimizin belası olan 'ben' tuzagı. Benimi yücelttigimi, sımsıkı tuttugumu itiraf ediyorum. Bunda aptalca bir yan olsa da. ahmaklık yok."
Ben cahilliğimi itiraf ediyorum. Bir şey bilmem. Fakat alimlik taslayan cühelaya tutulurum.
Sayfa 43 - KapraKitabı okuyor
Hayat yapması gerekeni yaparak devam etti. Ama benim iplerin ucunu birleştirmem zaman aldı.
Sayfa 598 - 2021, Alef YayınlarıKitabı okuyor
"Raskolnikov konuşmadan ona bakmaya devam ediyordu.
-Yani benim suçum, kendi evimde korunmasız bir kızı sıkıştırmam ve onu 'tiksinç önerilerimle aşağılamam'dır, öyle değil mi? (Herkesten önce kendim itiraf ediyorum bunu!) Yalnız, kabul ediniz ki, ben de bir insanım... et nihil humanum...* Kısacası, ben de âşık olur, sevebilirim (ne yaparsınız, böylesi şeyler bizim irademizle olmuyor). Bu durumda da her şeyin açıklanması son derece doğallık kazanıyor. Burada bütün sorun şu: Ben bir canavar mıyım, yoksa bir kurban mı? Kurbansam, nasıl bir kurban? Düşünün, ben sevdiğim kıza benimle birlikte Amerika'ya ya da İsviçre'ye kaçmasını önerirken, belki de ona karşı sonsuz bir saygı besliyorum içimde. Yalnızca bu da değil. Her ikimiz için mutlu bir gelecek kurmayı düşünüyorum. İnsan aklı, algılaması, tutkuların tutsağı oluyor çoğu kez. Ben belki de ondan çok kendime kıydım..."
* (Aslında da Latince) - İnsana aykırı değil!
“Olgunluklarında gençlik arzularını gerçekleştirmeye çalışan kişiler hata eder. Vaktinde mutlu olmayı bilememiş ya da mutluluğu tatmamış kimseler ne kadar çabalasalar da artık çok geçtir.”
Sayfa 470Kitabı okuyor
hiç hayal kırıklığına uğramadığım olacak mı diye merak ediyorum.
