Var olan şeyler içinde bazılarının iyi, bazılarının kötü olduğu ve evrene dair çok az bilgi sahibi oluşumuzdan dolayı iyinin mi yoksa kötünün mü ağır bastığına ya da bunlardan birinin gelecekte diğerine üstün gelip gelemeyeceğine dair bir karara varabilme hakkına sahip olmadığımız açıkça bellidir. İyimserlik ve kötümserlik birbirine benzer şekilde evrene dair, kabul edilmesi için hiçbir sebep olmayan genel kuramlardır; dünyaya dair bildiklerimiz iyinin ve kötünün epey dengeli oldukları izlenimi vermektedir ve elbette bilmediğimiz şeylerin bildiklerimizden çok daha iyi ve çok daha kötü olması da olasılık dahilindedir. Bu sebeple, bu meseleye tamamen Şüpheci bir şekilde bakmak en makul yaklaşım olacaktır.
Sayfa 27Kitabı okudu
İyimserlik kulağı satış konuşması gibi gelir. Kötümserlik ise size uzanmış yardım eli gibidir. (!)
Sayfa 221Kitabı okudu
"Karar alıcı iyimserlik, kötümserlik veya gerçekçilik yaklaşımına göre mevcut durumu olduğundan daha iyi, daha kötü ya da olduğu gibi okuyabilir. Başka bir zorluk da sorunların cevaplara göre tanımlanmasıdır." (Yasemin Baksi)
Kötümserlik ya da iyimserliğin bir çeşidi gerçeklerle ilgilidir. Bu noktada kötümserciler ve iyimserciler durumun nasıl olduğu ve olacağı konusunda anlaşamazlar. Dolayısıyla, herhangi bir zamanda dünyada daha çok haz mı yoksa acı mı olduğu ya da bir insanın kanseri atlatıp atlatamayacağı konusunda anlaşmazlık yaşayabilirler.
İkinci bir çeşit kötümserlik ya da iyimserlik ise gerçeklerle değil, gerçeklerin değerlendirilmesiyle ilgilidir. Bu noktada kötümserler ve iyimserler ne olduğu ya da olacağı konusunda değil, olan ya da olacak olanın iyi ya da kötülüğü konusunda anlaşamazlar. Bu çeşit bir iyimser örneğin kötümserle hazdan çok acı olduğu konusunda hemfikir olabilir, fakat hazzı yaşamanın acı çekmeye değdiğini düşünebilir. Bununla beraber, kötümser hazdan çok acı olduğu konusunda iyimserle hemfikir olabilir fakat hazzı yaşamanın az miktarda bile olsa acı çekmeye değdiğini inkar edebilir.
Sayfa 229 - Doğu Batı YayınlarıKitabı okudu
Bıktırıncaya dek kullanılan iyimserlik ve kötümserlik sözcüklerine son! Çünkü kullanım nedenleri günden güne yok oluyor: Artık sadece gevezeler hâlâ böyle kaçınılmaz bir biçimde ihtiyaç duyuyor onlara.
Ben fakir bir Turgut’um. Turgutların en önemsizi. Şimdiye kadar yaptırdığım bütün tahliller normal çıktı; böyle bir şeye rastlanmadı. Ben, düz bir çizgi üzerinde sürüp giden yaşantımın, bazı beklenmedik olaylar -bunlara olay demek de fazla iyimserlik olur- nedeniyle küçük titreşimler göstermesi üzerine, aslında çok zayıf olan bağlarımı kopararak -buna koparmak dersem fazla kötümserlik olur- süresi ve sonu belirsiz bir atılışa, benden başka kimsenin farkına varmayacağı bir kavgaya sürüklenmeye karar vermek için elindeki imkanlarla düşünmeye çalışan bir macera heveslisi, bir karınca, bir ne bileyim, böyle şartlar altında herkesin aptallık sayacağı bir teşebbüsün basit bir noktasıyım.
Sayfa 581Kitabı okudu
Don Kişot’u da almalıyız. Çok iyi niyetli bir ihtiyardır. Aklın
macerası önemli Olric. Ben de okumadığım kitaplardan en
iyi anlayan insanım bu dünyada.
Biraz da kâğıt almak istemez misiniz efendimiz? Kâğıt
mı? Ne kâğıdı? Kâğıt, efendimiz yazmak için. Ne yazmak
için? Benim büyük ve mustarip bir ruhum yok ki Olric.
Ben on ikinci dereceden
Sayfa 581Kitabı okudu