Her şey devinim halindeyken, dünya değişiyorken değişmeyen tek şey var; bazı toplumlarda kadınlara biçilmiş roller... İşte sevgili yazar Parsipur, bu rolleri üstlenmek zorunda bırakılmış beş farklı kadının hikayesi üzerinden içinde yaşadığı ataerkil toplumu eleştirmiş. Yolları Kerec'te bir bahçede kesişen kadınlar, ailelerinin boğucu sınırlarından kaçıp, birbirlerinde güç bulmaya, umut etmeye ve dönüşmeye başlıyorlar. Her ne kadar ataerkil düzeni eleştiren bir kurgu yaratsa da, bütünüyle feminist bir roman diyemem Erkeksiz Kadınlar için; güven veren, saygı duyan erkek karakterler de yer alıyor kurguda ve bu anlamda da kör göze parmak sokar gibi bir anlatım yerine dengeli bir anlatım sunuyor bu kısa roman. Masalsı dili, lirik ve mistik anlatımı ile yakın dönem İran'ının alegorik bir anlatımını da sunmuş yazar. Roman 1989'da yayımlandığında içindeki bekaret söylemlerinden dolayı ülkesinde yasaklanmış. Yasaklanmasaydı benim için şok olurdu zaten...
Çok severek okuduğum kısacık bir roman oldu, tavsiye ederim.
