Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.36
267 syf.
·
Puan vermedi
Askerlik; bir erkek için sünnetten sonra delikanlılığa atılan ikinci adım. Ataerkil bir topum olduğumuzdan bizim için önemli bir konu kutsiyetliği var ayrıca, peygamber ocağı deniliyor. Kitaplar dolusu kahramanlık öykülerimiz var Osmanlıdan bu yana, destansı Çanakkale zaferimiz var üzerine cilt cilt şiirler yazılan. Savaşlara, darbelere yabancı
Keşke Proleterler Galip Gelseydi
Çalışmanın gereğinden fazla kutsandığını, aslında az çalışmayla çok şey başarılabileceğini iddia ediyor LaFargue ama bunu temellendirirken "Kahrolsun Kapitalizm, Yaşasın Proleterya, Yaşasın İşçi ve Emekçi Sınıf"tan öteye gidemiyor. Verilen her örnek Antik Yunan'dan bahsediyor, 1800'lerdeki çalışma şartlarının ağırlığına böyle muhalefet ediyor. Bana göre kaçırdığı nokta şu ki, makineleşen modern çalışma düzeninde yapılan her çalışma bizim yerimizde saymamızı önleyecek. Çalışmak, bizim Tanrı'ya meydan okumak için kullandığımız araçtan öte, kendimizi donatmak için kullandığımız bir silahtır zaten. Bu konuda da çok romantik düşüncelere sahip olarak sadece proleter sınıfa sosyalist-komünist propaganda yapmak hiç akıl kârı gelmiyor bana. Fransız İşçi Partisi'nin seçim manifestosu gibi bir metin
Yaşasın toplumsal adalet!
Roman, Etienne Lantier’in bir maden şehri olan Montsou’ya gelmesi ile başlıyor. Bölge Fransa’nın maden ocaklarının bulunduğu yer ve halkın büyük çoğunluğu geçimini madende çalışarak sağlıyor. Karın tokluğuna çalışan bu insanlar, açlık ve sefalet içinde yaşıyorlar.
Etinne şehre gelip madende çalışmaya başlayınca, bu düzende işçilere karşı emek
Gazap Üzümleri
Kitap kendini okutuyor 540 sayfa ama çok akıcı bir dille yazılmış. Uzun zamandır okumayı bekleyenler listemdeydi. Toplumsal bir kriz kitabı aslında. Şu ana uyarlanabilir tarlalarından sürülen insanların yaşadıkları zorlukları, sadece hayatta kalmak için verdikleri mücadeleyi çok güzel betimlemiş yazar. Kahrolsun kapitalizm. Bazı alıntılar çok güzeldi özellikle ;'' Tek istediğim kimseye yük olmadan yaşayıp gitmek. ''
büyük buhran zamanında yaşanan yoksulluk ve umutsuzluğu anlatan john steinbeck romanı. romanların en önemli rollerinden biri, empati yapmamızın kolay olmadığı insanları anlamaya çalışmamızı sağlamasıdır. bu bakımdan gazap üzümleri oldukça başarılıdır. bu kitabı yakın zamanda okuyan birçok kişi göçmenlerle daha iyi empati kurabilecektir diye düşünüyorum.
kitabı okudum betimlemeler etkileyici kurgu sürükleyici. anlattığı sefaleti iliklerinize kadar hissediyorsunuz. bir ailenin heder oluşunu anlatan, sonunda kahrolsun kapitalizm dedirten kitaptır.
anne karakteri benim için kitaptaki en etkileyici karakterdi. azmi, dirayeti, metaneti ve sabrı ile sonuna kadar mücadele etmesi, ne olursa olsun umudunu koruması, oturup haline sızlanmak yerine sadece o an için yapabileceklerine odaklanması, dikkatini bir çare üzerine yoğunlaştırması beni gerçekten çok etkiledi. o aileyi ayakta tutan da o kadındı, herkese "şikayet etmeyi bırak, ve şu işi yap!" şeklinde emirler verip kendine getiren de yine oydu. o olmasa ne kadar dayanabilirlerdi bilemiyorum.
Emek
Totaliter rejimim soytarıları, oligarşik düzen yaltakçıları, halk çıkarları yerine birkaç zengini dev yapma zihniyetindeki çomarlar, çeşitli manipülatif etkenlerin birleşiminden yarattığınız beyni yıkanmış oksijen israfları,ahlak kurallarını para ile şekillendirdiğiniz çürük toplum yapısı ve budalaca iktidar sahipliği peşinde koştuğunuz iğrenç
Güney yoksul ve aç insanların yeridir. Kuzey ise zengin ve güçlülerin.
Merhaba ben Latif. Tahranlıyım. Burası acının ve yoksulluğun diyarıdır. Babam bir patates satıcısı. Ahmet Hüseyin, Mahmud,Körgöz ve Kasım en yakın arkadaşlarımdır. Ayakkabımız yoktu. Biz de ayakkabı çalmaya karar verdik. Paramız yoktu çünkü. Olsa çalar mıydık?
Alıp ellerine ayakkabı verseydim sus payı misali vatansever olacaktım. Neden ayakkabıların yok diye sordum? Hırsızı savunuyorum oldu adı. Anarşist ilan edildim. Dayak bile yedim.
Bu işe kim cesaret edecekti? Zar atmaya karar verdik. Kimimiz dileniyordu bir yandan. Tam o sırada polisler jopları ile peşimizden kovaladı.
Sonra bir oyuncak çalmak istedim bir oyuncak devem olsun istedim. Onunla tüm Tahran'ı gezebilecektim.
Bu gece de aç uyumak zorundayım. Hiç bir şey de çalamadım.
Esas hırsız kim? Ben mi? Yoksa beni bu sistemde hırsız olmaya mecbur edenler mi? Benim ayaklarımda bir çift ayakkabı bile yokken altın saraylarda villalarda yaşayan milyonerler hırsız değil de ben miyim hırsız? Milyonerlerin çocukları beğenmediği bir oyuncağı oynamaktan sıkılıp çöpe atıyor ama benim bir oyuncak devem bile yok.
Bütün çocukların oyuncakları olsun ama eşit sayıda. Özellikle de develeri ve uçurtmaları olsun. Özgürce dolaşsınlar.
Hayallerimiz özgür oldukça bir gün gerçek özgürlük de bizi bulacaktır umarım.
Yaşasın özgürlük !
Yaşasın eşitlik!
Kahrolsun Kapitalizm!
Kahrolsun Godamanlar !
Kahrolsun Kapitalizm!
Kitabın adı ne kadar insanın yüzüne tokat gibi çarpsa da; artık dünyada biraz adalet isteyen bizlerin sindiremediği bir yaşam şeklini, dünyanın nereye doğru evrildiğini ve yok oluşa nasıl hızla sürüklendiğini kitap boyu izliyorsunuz.
Fransız yazar bir gazeteci aynı zamanda. Fransa üzerinde çok eleştiri de bulunurken Amerika'nın Obama dönemine biraz güzelleme yapmış, enteresan.
Kitap boyunca çarpıcı rakamlar var ancak 2005 yılı verileri, onu siz bugüne uyarlarsanız durumun insanlık için ne kadar daha vahim, içinden çıkılmaz bir hal aldığı daha net anlaşılır.
Zenginin malının züğürdün hem çenesini hem zihnini bolca yorduğu, zenginlerin dünyanın yok oluşunda nasıl bir payı olduğu ve bunu aslında hiç umursamadıkları, demokrasi yalanı gibi bir çok konu irdelenmiş.
Dünyanın nereye gittiğini görmek için, kendimizi sorgulamak için, evet okunur.
İyi kitaplar okumanız dileğiyle..
KAHROLSUN ABD, KAHROLSUN KAPİTALİZM!
Denetimsiz kapitalizm yüzünden işçilerin maruz kaldığı insanlık dışı koşulları ve zorlukları işleyen bu roman aynı zamanda onca zorluklara rağmen yaşama tutunan insanlığın üzerinde duruyor.
Toplumcu-Gerçekçi yazar tarafından akıcı bir şekilde okura sunulmuştur.
Eserin yazıldığı dönemde büyük etkiler bırakan yazar, aslında uzun yıllar sürecinde gözlem alarak gerçekçi bir şekilde yaşanılanları okura ulaştırıyor.
Kitap 28.bölümden sonra araya konuşmacının girmesiyle akıllara Orwell'in 1984 romanındaki büyük birader gibi sanki gözü karakterlerinin üzerinde tepeden Amerikan kapitalizmini izleyen biriymiş hissiyatı verdikten sonra, romanı benim için üst seviyeye ulaştırdı.
Yaşanılan zorluklar, işçilerin maruz kaldıkları durum,arka planda et sektörününün içinde bulunduğu sağlıksız durum daha çok dikkat çekiyor ve ABD hükümetini yasal düzenlemeler yapmak zorunda bırakıyor. Yazar Upton Sinclair bu olaya ilginç bir benzetme yapar :
"Ben toplumun kafasını hedef aldım ama attığım yumruk midesine geldi!"
Umarım tüm okurlar için sürükleyici ve etkisinden çıkılmayan bir kitap olur.
28 sene önce bir pazar günüydü. Uğur Mumcu, arabasına konan bir bomba ile hain bir şekilde katledildi. Bugün de yine bir pazar günü. Mumcu’nun da ölüm yıldönümü. Seneler önce teröre kurban verdiğimiz aydınımızı bugün bir kez daha anıyoruz.
Kitabın adı: Terörsüz Özgürlük. İlk baskısı Kasım 1982’de yapılan kitabı, Uğur Mumcu, kızı Özge’ye ithaf
Salka Valka / Halldor Laxness
.
1955 Nobel Edebiyat Ödülü
.
İzlanda edebiyatına böyle bir kitapla başlangıç yaptığım için kendimi çok şanslı hissediyorum. Romanın içerisinde sosyalizm, komünizm,kapitalizm gibi ülkeleri etkisi altına alan akımlar olduğu gibi tutku, aşk ve cesaret de vardı.
.
.Romanın kahramanı Salka Valka o kadar
Edebiyat bir bombadır ve yüreğimde patlıyor, beynimi duygularımı ele geçiriyor KAHROLSUN KAPİTALİZM diye haykırmak istiyorum! Ve bu kitap gerçekten de yazıldığı dönemde bomba etkisi yaratmış, yazıldıktan sadece 6 ay sonra Amerika’da gıda reformuna gidilmesine sebep olmuş; yazar adeta “Şikago Mezbahaları”nı sistemin çarklarına bir balyoz gibi
Etienne-Devrim
Genç makinist Etienne işsiz kalmıştır ve bir maden ocağında işe girer ve o madencilerin kumpanya tarafından yapılan evlerden oluşan mahallesine yerleşir. Günler geçer Etienne söz sahibi olur ve bir kaç arkadaşı ile verilen emeklerinin karşılığında evlerine ekmek bile götüremeyecek kadar az kazanç sağladıklarından dolayı, üstelik bir çok insanın, çocuğun, kadının kalbini yiyen bu maden ocağında karşı greve başlarlar. Grev büyür başka ocaklara sıçrar enternasyonelden destek alınır lakin 2 ay süren bu grev sürecinde insanlar ölür, ölmek var dönmek yok diyenler yavaş yavaş madene döner, oklar devrim hayali ile coşan Etienne'ye çevrilir. Çok sefer pişman da olan Etienne çok dostunu kaybeder bu grev esnasında sevdası Catcherine'i bile düşmanına bırakır. Gün gelir Etienne ile Catcherine el ele madende çalışmaya gider, madene zarar veren Etienne'nın dostu Suvarine ona göre onlarca devrim hainin işçinin ölüme giderken izler, Catcherine ve Etienne de orada çalışmaya giderler, günlerce kol kola sıkışıp kalırlar madende. Onlarca insan ölür tabii Catcherine'de... Ölmek üzereyken kurtarılan Etienne uzun süre hastane tedavi gördükten sonra Paris'e yola koyulur. Ektiği tohumlar belki şimdi fidan vermedi belki asırlar sonra güzel, çiçekler açacaktır. Kahrolsun kapitalizm, Kahrolsun sömürü! Kahrolsun emek düşmanları ve burjuvalar. Güzel günleri görme ümidi ile...
Kuyucaklı Yusuf
Öncelikle yazarın müthiş bir kalemi var. Hikayenin geçtiği ortami, insanlari ve duygulari okuyucuya çok güzel aktarıyor. Kendinizi kitabin icinde buluyorsunuz, ve tüm olaylar sizin ekseniniz de ceryan ediyor sanki.
Hikayeye gelirsek, (bu benim nacizane görüşüm ) dram sevenler icin eşsiz bir eser. Ama benim gibi sevmeyenlerdenseniz, tam bir iç daralmasi, depresyonun bir alt seviyesi.:)
Hep bir yıkılış,.. hep bir hüsran... Bir yerinde sevindim "tamam" dedim, "bu sefer tamam, hadi dram bulutlari dagiliyor" derken Kemalettin Tuğcu darbesiyle yere serildim...:)
Sonuç iki gun içim karadi, "kahrolsun kapitalizm" derken buldum kendimi en sonunda. Ama yazarin kalemini begenenler icin çok güzel bir şaheser, gonul rahatliğı ile okuyabilirsiniz.
