Ahmet Muhip Dıranas, Cumhuriyet’ten sonraki Türk edebiyatının önemli bir
fikir ve sanat adamıdır. Ki O sadece edebiyatla değil, resim, fotoğrafçılık gibi sanatın pek çok dalıyla yakından ilgilenmiştir. Dıranas’a göre sanat insanoğlunun ferdî ve maşerî ölüme karşı bulduğu tek çaredir.
Dıranas, hocası Ahmet Hamdi Tanpınar gibi, şiirde dil ve
Ruknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.
Bir mevsimin kıyısından tutarsan Ruknettin
Kurak ovalara yağmurlar yağar,
Ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi,
Kalbin şiir olup vadilerini sular.
Senin de vadilerin vardır Ruknettin!
Kehanetler kurarsın,yağmalarsın kendini
Kurtarıp o yangında ilk önce kalbini
Niyedir,aynalarda azalır
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Uzayda kaybolan her insan gibi
En başta yıldızlara gittim ben de
Serenat yapan var mı uzaklardan diye
Yalanmış o da söylenen her şey gibi
Hep o şişko gözlüklü resmi tarih yüzünden
Dünyadayken de hiç haz etmezdi benden
Burada da peşimi bırakmadı tilki
Ölü bir uydunun arkasına saklandım
Duyamayınca sesimi dünyaya döndü hemen
Hiç
Nurdağı haritadan silinmiş. Öyle diyorlar. Çocukluk anılarım haritadan silinmiş söylemiyorlar..
Burada herkes acı içinde olduğu için kimseyle acımı paylaşamıyorum, o yüzden bu satırlardayım..
Ben Nurdağlıyım. Doğma büyüme.. hangi marketten takı toka alınır, hangi markette atari vardır, hangi tatlıcının halka tatlısı ucuz ve güzeldir bilirdim. Okuldan öğle molasında hangi dondurmacıya kaçılır, perşembe pazarına saat kaç gibi gidilir, fırın nerededir, müftülük hangi sokaktadır, arı malzemesini kim satar her şey ama her şey..
Şimdiyse hiçbir şey..
Ne bildiğim dükkanlar yerinde, ne dükkandaki amcalar.. ne dondurmacı var ne tatlıcı.. hiçbir şey kalmadı.. mekanları geçtim insanlarımız yok oldu..
İnsanların ölümünün acısı yetmezmiş gibi o insanları hatırlayabileceğimiz mekanlar da yok.. hatıralarım ütopikleşti resmen. Atlatırız biliyorum ama yine de bu gerçekle yaşamak hiç kolay olmayacak.. hatıralarımız o sokaklardan uçtu gitti.. hatıralarımızı paylaştığımız insanlarımız da yok, mekanlarımız da.. artık her şey yaşayabilenlerin zihninde yer edebildiği kadar..
çocukluk arkadaşlarım mezarda.
hayat öğretmenlerim, pazarcı dayılarım.
bana çikolata veren amcalarım mezarda.
çocukluğum mezarda.
kalbim darda..
Bir serçe kondu bugün masama
Ekmeğimden verdim bir parça
Kaptığı gibi uçtu kondu ağaçlara
Sesi geliyordu kulağıma
Bahçem şenlendi serçe cıvıltılarıyla
Yediğim yemeğin bile tadı değişmişti aslında
Bir serçe kondu bugün masama
Kalbim kaskatıydı yumuşacık oldu sonra...
Hanife Çıta& Mayıs-2023
Türk milletinin bağrından çıkardığı Ulu Türk...
Sadece Türk milletine değil tüm dünyaya yön vermiş bir yolbaşçı...
Türk medeniyetinin yüzyıllarca unutulmuş vasfını birkaç yıl içerisinde ortaya çıkaran adam...
''Türk'' kelimesinin kaba ve yobazca algılandığı bir dönemden, Cumhuriyetimizin kuruluşunun 10. yılında göğüsü bir zırh