Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Kehribar Geçidi - Nazan BEKİROĞLU (Ruhum hayattan tiksindi!)
Kitap bitti, ben tükendim.
Laf olsun diye değil, öyle ki damarlarımdan kanın çekildiğini hissettim, azar azar, acıta acıta... Her cümlede öyle bir sızı... Okurken sizle de paylaştım birçoğunu. Tükenirken sizi de tükettim.
Kehribar Geçidi...
Yedi Uyurlar'ı hiç duymuş muydunuz?
Okuyacağım kitapları genelde önceden araştırır, ona göre okurum,
Ansızın ölümü istemektir yalnızlık
Merhaba 1K değerli okuyucuları :)
Yalnızlık oldukça karanlık bir kavramdır. Çünkü yalnızlık insanın onu nasıl yaşadığına bağlıdır.
Yalnızlık bazen huzurdur insan için, bazense hüzün. Bazen korkudur, korktuğudur, kaçtığıdır. Bazense insanın kendi kendini arayışıdır tüm hayatı boyunca.
Yalnızlık öğretir insana bilmediklerini, başka insana nasıl
"Erkekler daha çok sever o yüzden de kadın şair yok denecek kadar azdır." gibi basit, cinsiyetçi, hiç bir dayanağı olmayan alelade bütün cümleleri reddediyorum. Sevgisini bir şekilde meşrulaştırma çabasının cümlesidir çünkü. Sevgiyi böyle bir cümleyle ölçmeye kalkmak acizliktir. Bunlardan biri de "Günümüzde iyi şair yetişmiyor" Laf! (Hatta laugh)... Günümüz şiirinde, neredeyse bir kaç kelimeyle şair olmaya özenen her ne kadar primci tacirler cirit atıyor da olsa, diğer yandan; hatrı sayılır, kallavi, nitelikli, donanımlı, duyarlı ve hassas şairler de yetişiyor. Bu tür derme çatma cümleleri kuranların, Gülten Akın'dan, Nilgün Marmara'dan, Günseli İnal'dan ve Birhan Keskin'den (isimler çoğaltılabilir) haberdar olduklarını düşünmüyorum. (Niye bu kadar sinirlendim bilmiyorum. Sanırım beni bu popüler kültür mahvetti.)
Sizi temin ederim, bundan yıllar sonra bahsettiğim tacirlerin (Kimlerden bahsettiğimi anladınız siz) esamesi okunmazken, Birhan Keskin gibi zamanının ötesinde şairlerin kırılgan şiirlerini bütün hassasiyetimizle okumaya devam edeceğiz. Sorarım size; şu Birhan Keskin dizeleri eskiyebilir mi?
"Yenildim ben, unutuldum ve üzgün değilim inan.
Büyüktü çünkü onların dünya arzusu
Benim otların sesiyle kaplı kalbimden
Söktüm atımı söğüdün gölgesinden
Şimdi yol benim yeniden.
...
Bir cümledir insan
arşla ferş arasında ve hep haklı
Vardım işte demek için
ömür denen cisimde saklı." (s.71)
202 syf.
·
Puan vermedi
Adım Ferah. Emekliyim, 2 çocuk annesi ve bekarım. Hayır dul değil bekar. ‘’Dul’’ eşi ölenler için nüfusta uygun görülen medeni hal ibaresi artık.
Hani şu ‘’ dulun ambarı dolu dahi olsa bir çini buğday götürülmeli ‘’ tabirine uygun düşmeyen kadınlardanım.
Eşin ölürse bağlanan dulluk maaşı, ayrılırsan (sosyal gelirin yoksa ) alacağın nafaka
Geçmiş geleceğin aynasıdır!
“Gün gelir hissetmediğin acının da hesabı
senden sorulur, kalbimden sorumsuzum
sanma” (s.257).
Bazı kitapları okuyup bitirdiğimde ağırlığı üzerime öylesine çöküyor ki günlerce etkisini üzerimden atamıyorum. Hele hele bu kitaplar insanı, varoluşu, iyiliği, kötülüğü, dini, inancı, sevgiyi, aşkı, adaleti, merhameti, umudu ve umutsuzluğu derinden
Jason'ın anısına... Lütfen paylaşabilir miyiz :(
Herkese merhaba. Öncelikle uyarmak istiyorum. Çok hüzünlü bir inceleme olacak:( Aşırı duygu yüklemesi olabilir.
Bu kitap Apollon'un Görevleri'nin 3. kitabı. Ben ilk aldığımda şöyle bir sayfalarını gezmiştim. Ne var ne yok diye. Ve o an gördüğüm sahneden sonra...
Yaklaşık bir saat ağlamış olabilirim. Nasıl olabilir diyorum kendime. Nasıl
Şiir, hayatım boyunca kendi kişiliğim ve benliğim ile hiçbir zaman bağdaştıramadığım, benim dışımda bir var oluşum gibiydi. Abartmıyorum; şiir benim nazarımda antik çağlarda konuşulan lisanlar kadar uzak ve yabancı bir kavramdı. Tabi dili geçmiş zaman kullanmamdan artık bu durumun tümüyle değiştiği kanısı oluşmasın lakin fark ettiğim bir gerçek
20 Haziran 1942, Cumartesi
Günlük tutmak benim gibi biri için tuhaf bir duygu. Yalnızca daha önce hiç yazmadığımdan değil. İleride ben de dahil hiç kimse on üç yaşında bir kızın içinden geçenlerle ilgilenmeyecekmiş gibi geliyor. Fakat aslında bunun hiçbir önemi yok, ben yazmak ve daha da önemlisi kalbimden geçen bir sürü şeyi ortaya dökmek
Hayat bazen katırlara sümbül vermek filandı
Bu kitaba inceleme yazmayı düşünmüyordum ama kendime de hatıra olarak kalsın bu yazım. Bu kitap bir şiir kitabı. Tür olarak öyle geçiyor ama bence şiir kitabı değil. Şiir gibi. Nesir gibi. Öykü gibi. Deneme gibi. Bunların hepsi gibi, ara tür desek yeri: ŞİİRİMSİ. Asla başarılı bir kitap da değil. Öyle kaliteli şiir kitapları gördü ki bu gözler,
Ah Zeze ah darmadağın ettin beni. Kendi küçük yüreği dağlar gibi büyük zeze sen o boyama sandığını eline aldın seninle müşteri bekledim. Babanı mutlu etmek 2 paket sigara alabilmek için bütün gün çalıştın ah güzel zezem yediğin her tokat yüreğimi dağladı. Ya sen beni gözyaşı seline bıraktın. Akıllı, saygılı zezem haylazlıklarınla yüzümü güldürdün. Kardeşine ağabey değil babalık yaptın. Hangi birini anlatayım küçücük bedeninde ne ağır yükler vardı. Kalbim acıdı. Mücadeleci ruhun takdire şayan. Her duyguyu tattım seninle. Bazen şeker tadında bazen portakal kokusunda. Sevgi güzeldir, Dona Cecilia Paim öğretmenimizin masasındaki çiçek gibidir. Acı çeke çeke içinizde şeker portakalı büyür. Yoksul bir ailenin çocuğu olan Zezenin o kadar zengin bir kalbi var ki okurken kalbimden ılık ılık duygular aktı gözlerimden akan yaşlara karıştı. Renkli dünyasıyla ve portakal çiçeğiyle her şeye rağmen mutlu olmaya çalışıyor. Herkes hırsını zeze den çıkarıyor tabiri caizse gelen vuruyor giden vuruyor. Zaten hayat, insanlar böyledir gücü sadece güçsüzlere yeter ama Zeze her şeye rağmen güçlüdür, cesurdur. Ben Zeze ile ağladım yeri geldi zezenin haylazlıklarıyla güldüm. Çok güzel di keşke hiç bitmeseydi zaten güzel olan her şey çarçabuk bitiyor. Zeze benim yüreğimde taht kurdun seni hiç ama hiç unutmayacağım. Dünyadaki hiçbir çocuk Zeze gibi üzülmesin, acı çekmesin bütün çocuklar mutlu olsun. Keyifli okumalar.
