324 syf.
·
Puan vermedi
Kırılması gereken ön yargılar vardı..
Zülfü Livaneli, kurgularında tarafsız olamadığını düşündüğüm ve görüşünü açıktan açığa okuyucuya benimsetmeye çalıştığını hissettiğim için kitaplarından bir süredir uzak durduğum bir kalemdi. Bu nedenle 
Kaplanın Sırtında 'yı uzun bir zamandır çok merak ettiğim halde tekrar tekrar satın almadan rafına bıraktığım
AMENNA
Bir gece yarısında sensiz zamanlara dalıyor gözlerim.
Ellerim uzanıyor duvarlara, duvarlarda yansıyan suretin.
Gelmesende sevgili, sana açılıyor pencerelerim.
Sen sokak lambalarının altındasın, yankı buluyor sesin.
Bir kaldırım taşında bastığın yerler,
Ben kaldırımlardayım kulağımda sesler.
Gidişinin ızdırabını nasıl çekmişim.
Seni
Geceye düşen fırtına gibi mürekkepten aktın kalemime cümle, yüreğime düşse, dilime tercüman olsa her bir gülüş bir ışık gibi doğsun yüreğime ( Meccân-î Fîrûzân )
Her gönlün bir hikâyesi vardır. Bazıları tamamlanmıştır, bazıları yarım kalmıştır. Büyük aşkların çoğu yarım kalan hikâyeler sonucu ortaya çıkar, insanı mecnun yapar. Yarım kalan hikâyelerin bazıları rafların arasında unutulup tozlanırken, bazıları ise yeni bir el tarafından tamamlanır.
Eşinin ölümünden sonra kendisini iki yıl sürecek olan bir buhranın içinde bulan Sertaç, kızı Ayşe ile hayatını sürdürmektedir. Ölmüş olsa bile eşine ihanet etmekten çekinen Sertaç, kadınlarla gönül ilişkisi kurmaktan kaçınır. Ancak bu kaçış Cemre ile tanışması ile son bulur. Hayat, Sertaç'ın yarım kalan hikâyesinin tamamlanması; Cemre'nin de tozlu raflarda unutulan hikâyesinin bir aşk adamının gönlünde tozlarından kurtulması için onları bir araya getirmiştir. Sertaç evlendikten bir süre sonra eşinin kendisini aldattığını öğrenir ve çıktığı karanlığa tekrar dönmek üzeredir.
Gönlüme düşen cemreydin, bahar getirdin ömrüme
Mürekkep oldu hasretin, doldu kalemime
Anlatmaya yetmedi seni hiçbir kelime
Bir varsın, bir yoksun, masal gibisin
İkinci Adam Yayınları
Üşüyorum kapama gözlerini.
Sevdiğim.. Nasıl gidersin o yollarda bensiz? Bilmem. Deyip başladım yazmaya. Yalnız değilsin. Tabii ki, hiç yalnız bırakır mıyım seni oralarda? Bak bir sağına soluna. Yeşillenmiş yapraklarda görürsün beni. Kucak açtım sana, orman gibi. Yüreğimden düşen damlaları emanet ettim, ahmet arif' aldım
Sana eşlik etsin diye, bu güzel kitabın içindeki
Esir olan eşe yürekten dökülenler. En güzel mektup...
Yusuf'un Gömleği yolda
Bir nice zamandır kelimeler zorlarken yüreğimi, ben inadına kalemime sükût içiriyorum. Çığlık çığlık birikiyor tüm heceler...
Ve senden Yusuf, bir güzel haber geliverince aniden, yollara düşen gömleğinin kokusu ulaşınca Yakub'a, azad ediyorum kelimelerimi...
Bir Yakub'a sesleniyorum, bir Yusuf'a. Bir içime yöneliyorum, bir
Sayfa 224Kitabı okudu
noldu gidince
Mutlu mu oldun
Bir gülüşün bana mutluluk oydu.
bana hep derdin karamsar olma
Gidince anladım aşk bu mu? sondu...
Hüznü musondu
Yağdı ve soldum
Korktuğum şu başımı belaya koydu
Çok Giden Gördüm;
Yarım Bırakılan Umudlarım İle...!
Bazen Yokluktu Payıma Düşen...!
Bazen Acı;
Bazen Sensizlik;
Yalnızlık;
Yarım Kalmışlık;
Çok Giden Gördüm;
Kalemime Kan,
Yüreğime Ölüm Bulaştıran
Vazifem aşk yolunda ter döken bi safken,
düştüğüm vakit içimden bir ses kalk der !
yaşama hevesi kalmamış bir insanım be şahsen.
ne söylesem boş, ne dersem anlamaz bir insanın yüzünden herşey
bi şarkı bazen bir şiir hitap eder sana,
bazen haykırışlarım falan her an yanında olamasamda..
çalar kulaklarında şarkılar duyarsın bi anda.
beni
KALEM MARANGOZU
En güzel şiir sendin gönlümde
ezberledim hece hece
harf harf adını
almadım kalemime senden sonra kimseyi
istemedi zaten mısralarım
yabancı isimleri
hergün sayfa sayfa
yazdım adını
odamda yankılandı sesimden düşen heceler
kızıyorum bazen kendime
neden biraz daha bakmadım ki gözlerine..
Nihat korgan
Çok Giden Gördüm;
Yarım Bırakılan Umudlarım İle...!
Bazen Yokluktu Payıma Düşen...!
Bazen Acı;
Bazen Sensizlik;
Yalnızlık;
Yarım Kalmışlık;
Çok Giden Gördüm;
Kalemime Kan,
Yüreğime Ölüm Bulaştıran
