İnsan denen şey,anılarını yakıt olarak kullanıp yaşamını sürdürüyor olamaz mı acaba? O anıların gerçekte önemli olup olmadığının,yaşamın sürdürülmesi açısından hiçbir önemi yok.Sadece yakıt.İster gazetenin reklam broşürü olsun,isterse felsefe yazıları;ister pornografik fotoğraflar olsun,isterse on bin yenlik kağıt para desteleri; ateşe verdiğinde hepsi sadece bir kağıt parçası değil midir? Ateş, 'Aa,bu Kant! ' ya da 'Bu Yomiuri gazetesinin akşam baskısı' veya 'Vay, ne güzel memeler bunlar böyle' diye düşünerek yakmaz onları. Ateşe göre bunların hepsi kağıt parçasından başka bir şey değildir.İşte tam da böyle.Önemli anılar,çok önemli anılar ve hiçbir önemi olmayan anılar...hepsi sadece ve sadece yakıt.
Sayfa 152 - Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
Bonjouuuuurr :)
"Önümüzdeki yolda daima taşlar olacak. Bunları tökezlenecek engeller olarak mı, yoksa üzerlerine basılacak merdivenler olarak mı göreceğiz?"
Frédéric Nietzsche
"Mutsuzluğun sebebi bolca düşünme vaktine sebep olmandır. Kendini çalışmaya ver; dünyadaki en ucuz ve yararlı ilaç budur."
Bernard Shaw
"Mutluluk için şu üç şey gereklidir; yapacak bir iş,
sevecek bir insan,
umutla beklenecek bir şey."
İmmanual Kant
Bence ise: Mutluluk, sahip olamadıklarımızı elde ettiğimiz
zaman gelmeyecek.
Sahip olduklarımızın farkına
vardığımızda mutlu olduğumuzu anlayacağız.
Tatmin düzeyi yüksek şahane bir hafta olsun 🌱
