Yine aynı güne uyandım.
Aynı saat aynı yer aynı rütinler.
Boktan hayatın içindeki koşuşturmalar, Saklambaçlar sobelemeler.
Dıdımın dıdısının kapanmayan çenesi...
Peki bundan bana nee!
Dünya vahşet bir şekilde karanlığa sürükleniyor.
Keyfimin ve kahyamın bitmek bilmeyen arzuları da sürüklenen hayatımdaki uzandığım dal parçasından ibaret.
Tatmin
"Ey kalbim! Sen yeter ki böyle çocuk gibi saf, temiz kal; inan, göreceğin çok ama çok mutluluk var. Kaybolan değerlerin geride kaldığı, unutulmaz anıların bizi beklediği nice kapılar var..."
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Mutluluğu, asla hak etmediğimi düşünmem ne hazin. Elimde kalan küçük mutluluk kırıntılarını da heba etmekten korktum hep. Kendini diri diri toprağa gömmekten bir farkı yok. Kendine bundan öte kötülük mü olur?
Nevin.
Kimi zaman İstanbul'un bir sahilinde balıkçılarla sohbet eden, kimi zaman Ankara'nın kasvet dolu sokaklarında gezinen bir kadın...
Sait Faik güçlü bir kadın profili çizip etrafına da dedikodu yapan mahalle halkını, bir otobüs biletçisini, Nevin'in boşanma eşiğindeki kocasını koyuyor.
"Mutluluk nerede aranır ve bu