Aminnnnnn....
Ey Alîm Rabbim, bilinenin bilinmeyenin, bilenin bilmeyenin yaratıcısı.
Sen ki her şeyi bilensin. Her şeyi gören ve işitensin. Benim niyetimi benden daha iyi bilirsin.
Sen ki kaderleri yazan, yazgısı içine düşmüş kalpleri okuyansın, ben ki en fazla ve sadece Sana malûmum.
Mizacıma, hamuruma neler kattığını. Nedenimi nasılımı. Çamurdan bir bedenle
Hidayetten, iyilikten ve doğruluktan yana nasipsiz kimseler dahi sâlih kalplerden gelen sözün güzelliğini kabule fıtrattan meyyallidir. Bu meyil, eninde sonunda kalpleri etkiler ve günü geldiğinde tohumu yarılan fide misali yırtar inkârın kabuklarını. Hele ki; hidayetten yana nasipliyse bu gönül, güzelin sözü ve sözün güzelliği iki kanat olup kişiyi bilinç semasında gezdirmeye başlar. İşte çıkılan bu yolculuğun amel meyveleri vermesinin bizatihi kendisidir ihya.
Sayfa 65 - Kapı Yayınları
İki gezgin uğradıkları bir köydeki çitin üzerinde değişik bir çiçek görerek onu koparırlar. Çok güzel bir çiçektir bu. Köyün çocukları etraflarına toplanır. Gezginler etraflarına toplanan çocuklara sorarlar:
“Bu çiçeğin adı ne?”
Çocuklar:
“Bilmiyoruz, Lenio Teyze bilir.” derler.
“Koşun çağırın onu”
Çocuklardan biri köyün içine doğru koşar. Sabırsızlıkla bekler gezginler. Kısa bir süre sonra döner çocuk.
“Lenio Teyze ölmüş.”
Kalpleri daralır Lenio Teyze’nin değil , aslında “ bir kelimenin öldüğünü” düşünürler.
Kelimelerin ruhu vardır.
Sayfa 123 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Kalpleri kelimelerin karmaşasından ve insanların yaptığı yasalardan kurtulmuş uçuyor, ebedi özgürlüğün tadını çıkarıyordu.
Sayfa 88Kitabı okudu
Ama susmaya devam ettiler: Kelimelerin karmaşasından ve insanların yasalarından kurtulan kalpleri bir olmuş, sonsuz özgürlüğün içinde güm güm atıyordu.
Sayfa 56Kitabı okudu
Mutlu son :)
Kalpleri kelimelerin karmaşasından ve insanların yaptığı yasalardan kurtulmuş, uçuyor, ebedi özgürlüğün tadını çıkarıyordu..
Sayfa 88Kitabı okudu
