Cemal:
- Ah, dedi, keşke bombalarını atsalar ve bu günü, bu kelimesiz ahdimizi kanımızla mühürlesek.
Sayfa 51Kitabı okudu
Minarelerin üstünde iki siyah tayyare dolaşıyordu. Fakat halkın duyduğu şey ölümden kuvvetliydi. Kimse ne başını kaldırdı, ne alâkadar oldu.
Cemal, "Ah," dedi, "keşke bombalarını atsalar ve bu günü, bu kelimesiz ahdimizi kanımızla mühürlesek."
Sayfa 42Kitabı okudu
“Her şeyi konuşmak iyidir sanıyorlar şimdilerde. Halbuki insan münasebetlerinin çoğu kelimesiz halledilir.”
Sayfa 108
Ne kazandık yaşamamızdan
Biz harcandık anam
Hem kelimesiz kapandık
Sevgi ektik, sonsuz seçtik, beğendik
Ama toprağı kazandık
Sevinçle kaçın kurtulun ölümlerinizle
Yalnızlıkla ben kaldım
Sevindiniz işte alın koşturun
Aha size son atım.
(Cahit Zarifoğlu)
İki yıldız arası göğe asılı hamak.....
Uyku , uyku ... Zamansız ve mekansız, uyumak.
Uyumak istiyorum başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
İlgisizlik, her şeyden kesilmiş ilgisizlik;
Bilmeyiz ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım yandım kelimelerden!
Sayfa 272 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
Zarif Adam
İnsan da dahil eşyaya duyulan sevgi kelimeyledir. Onunla başlar, “birden sevdim” deriz, ya da “çok seviyor” deriz, bakın kelimesiz anlayamıyoruz bu sevgiyi. Ve bu sevgi, kelimeleri hangi tertip içinde kullanırsak kullanalım, yüksekliği kelimenin yüksekliği kadardır. Ve “ sevgi öldü”, “ artık sevmiyor” dediğimizde, sevgi kelimeyle çeker gider.
Harf kelimesiz, kelime cümlesiz, cümle de anlamı olmadan,değersizdir. Benden dökülen her cümle benim ama anlatmak istediklerim sizindir.
Sayfa 41Kitabı okudu
