Senin de mayanda onların mayasında olandan var. Köroğlunun, Pir Sultan Abdalın, Sakarya Şeyhinin...
“..babamın vakti zamanında el verdiği aşıklardan bazıları, dost ve sevenleri gözleri yaşlı bir halde bağlamalarına dokunup onu Pir Sultan'ın o çok sevdiği Sultan Suyu türküsüyle karşıladılar.”
Sayfa 222 - İletişim Yayınları, “Onüçüncü Bölüm: Sazım”
"İnsanlar ne yana gitseler, ölümlerine doğru giderler," demişti bir gün Şeyh Edebâli... Salt ölümün yeri, biçimi değişiyordu. Rahat yatağında ölmek... Eşkıya tarafından tutulmuş boğazları zorlarken ölmek, en iyi dostunun pususunda... Cellat olarak doğmuş Pir Elvan'ın ellerinde ölmek... Karısının verdiği zehirle, kocanın hançeriyle ölmek... Sonra bu ölümlü dünyada para için çabalamak... Şu, birkaç saat önce, anası Bacıbey'in Bilecik kapıcılarının ayakları dibine yem olarak saçtığı maden parçaları için... Korkunçlu nesneydi para... Böyle bir yem olmasaydı, bu kadar kolay alınabilemezdi bu Bilecik Hisarı...
Sayfa 818
Her sabah her sabah çıkar bakarım
Karşımda iki yıldız süzülmüş durur
Günahın çok deyi korku çekerim
Günahım deftere yazılmış durur.
Pir Sultan Abdal
Sayfa 47Kitabı okudu
