Babalar ve Oğullar
[..] Odintsova Bazarov’a baktı. Solgun yüzünü acı bir gülümseme kaplamıştı. “Bu adam beni sevdi!” diye düşündü Anna Sergeyevna ve ona karşı içinde bir acıma hissetti, candan bir tavırla Bazarov’a elini uzattı. Bazarov da onu anlamıştı. “Hayır!” dedi ve geri çekildi. “Ben yoksul bir adamım ama şimdiye kadar hiç sadaka almadım. Hoşça kalın, efendim,
Sayfa 225 - İş BankasıKitabı okudu
Akşamın alaca karanlığında, ümitsiz yankılanan kendi sözlerim dokundu bana, ağlamaya başladım.
Sayfa 46 - Varlık yayınlarıKitabı okudu
Harmanine dokunabilsem keşke, oysa sözlerim, kendi uzattıkları ellerin kalkıştığı hareketten bitap düşüyor ve acı veren, büyük bir yorgunluk kelimelerimi üşütüyor. (...)
Ve uzak bir varlığa konuştuğum doğruysa ve eğer bugün olabilirlikler bulutuyken yarın gerçekliğin yağmuru olarak yeryüzüne yağarsan – şunu asla unutma ki kutsallığın, hayalimde doğmuş olmandan gelir.
Marco Polo: "Sözlerim, senin etrafında hangi ülkeyi kurarsa kursun, bu sarayın yerinde kazıklar üzerine kurulmuş bir köy de olsa, meltem sana çamur dolu bir nehir ağzının kokusunu da getirse, sen hep kendi durduğun yere benzer bir yerden göreceksin onu."
Sayfa 75Kitabı okudu
sokrates mutluluğun ruhun yetkinleşmesi -'kişinin ruhunu olabildiğince iyileştirme'- dedi ği şeyde bulunduğunu ve insanların arzuladığı di ğer amaçların kendi içlerinde bir değere sahip ol madığını kabul ediyordu. Bunlar yalnızca ruhun yetkinleşmesi için birer araç olarak takip edilme ye değerdi. Platon'un, Sokrates'in
Biz de bir yere mıhlanmazdık. Bizleri çekip çeviren hiçbir yasa yok. Bana göre yalnızca bir yasa var: Ben benim. Bu da bir yasa değil, bir sözdür yalnızca. Bir birdir, ama bir hiç de yalnız başına değildir. Kendi yalnızlıklarının merkezinde hızla dönen başka yıldızlar vardır. Bunların arasında da doğrusal yol yoktur, sevgili okuyucu, dolayısıyla, benim sözlerim eğer kulaklarınıza müzik yerine, gözlerinize toz ve dişlerinizin arasına kumtaşı gibi geliyorsa, beni suçlamayın. Ben benim, ama siz de sizsiniz ve bir insan göreliği kuramının acıklı gereksinimini duyuyoruz. Evrenin gereksindiğinden daha çok gereksiniyoruz biz bunu. Yıldızlar birbirlerinin çevrelerinde pek fazla zarara yol açmadan nasıl döneceklerini bilirler. Ama siz ve ben, sevgili okuyucu, insanlığın birliği nedeniyle, ilk elde siz ben, ben de sizden olur olmaz ne diye birbirimizin yakasına sarılıyoruz.
Sayfa 99 - Atlantis YayıneviKitabı okudu
"Sözlerim, senin etrafında hangi ülkeyi kurarsa kursun, bu sarayın yerinde kazıklar üzerine kurulmuş bir köy de olsa, meltem sana çamur dolu bir nehir ağzının kokusunu da getirse, sen hep kendi durduğun yere benzer bir yerden göreceksin onu."
Sayfa 75