.. güneş bile gözlerimden içeriye girince, kendimden daha büyük bir karanlık denizine düşmüş gibi derhal sönüyor ve içimin rengini alıyordu.
"Sizinle galiba mutluluk hakkında konuşuyorduk. Size kendimden söz ediyordum. Gene 'mutluluk' sözünü andım. Söyleyin, örneğin müzikten, güzel bir akşamdan, sevimli insanlarla konuşmaktan keyif duyduğumuz zamanlarda bile neden bunların hepsi gerçek mutluluktan, yani sahip olduğumuz mutluluktan ziyade bir tür ölçüsüz, bir yerlerde var olan bir mutluluk üzerine ima olarak görünür bize? Neden? Yoksa siz buna benzer bir şey hissetmiyor musunuz? "
Sayfa 147
Uyumadım. Pişman olmadım. Kendimden bile. Ben gerçektim. Dünyanın en gerçek adamı! Bana ait bir gezegen bulana kadar insanlara ve kendime zarar vermeye devam edeceğim... Biliyorum, beni linç edecekler. Beni bütün dünya öldürecek. En derinde benim cesedim olacak ancak bedenimi toprak bile kusacak...
Sayfa 16Kitabı okuyor
Soğuk, ciğerlerimi yakıyordu ama aldırmadım. Tek istediğim kaçmaktı. Anlamsız olduğunu bile bile kaçmak. Uzaklaşmak istiyordum herşeyden, en çok da kendimden.
Oysa soluk soluğa ona doğru kaçtığım geleceğim bile, geçmişimin pençe izleriyle doluydu.
Sayfa 14 - Pegasus YayınlarıKitabı yarım bıraktı
Perişan bir haldeyim. Fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit vardı…
Perişan bir haldeydim. Fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit vardı.
Sayfa 296
