Kitabı okumayı şu an bitirdim ve taze taze inceleme yazmak istedim.Sabahattin Ali ile bu kitapla tanıştım keşke daha önce okusaydım.O kadar sürükleyiciydi ki elimden hiç düşürmedim.Hem bir an önce bitirmek, hem de hiç bitmemesini istedim kesinlikle okunması gerekiyor bencee.Raif Efendiye kendimi yakın hissettiğim çok yer oldu ki eminim birçok kişinin de olmuştur... Gerçek dünya dışında kendi hayal dünyasında yaşaması,yalnızlığı,çekingen,içe kapanık olması ve kitaplarda kendinden, çevresinden, gördüklerinden parçalar bulması gibi gibi bazı kendimde olan özellikleri onda buldum ve ister istemez onunla bağ kurdum:)
Maria ve Raif Efendi'nin ilişkisine gelirsek beni o kadar etkiledi ki... başlarda Maria'nın sevgisine pek fazla güvenemesem de sonradan bu ilişkiye tüm kalbimi bıraktım.Maria bir süreliğine de olsa Raif Efendi'nin içindeki boşluğu doldurmuş ve ona gerçekten yaşadığını hissettirmişti.Kimseye açmadığı ruhunu Maria'ya açmış, kendisine bile bahsedemedigi şeyleri Maria'ya anlatmıştı ve en önemlisi de Maria onun bir ruhu olduğunu ona öğretmişti.Sonunu pek böyle beklemesem de ikisine de bir şey diyemiyorum...ben olsam bende öyle düşünürdüm sanırım.Fazla spoilera girmemek adına burda klasik alıntıyla sonlandırmak istiyorum:')
"Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı,gene aynı şekilde,fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim.Sen,bana dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu,benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin."