13 yaşından beri kağıt topluyorum Ankara'da. Niğdeliyim. İlk okula başladığım yıl geldik Ankara'ya. Orta okulu bitirebildim yalnızca; hep taktir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam; sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım; çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar topluyorum.
bu yıl kendimi keşfetmem, hiç bilmediğim taraflarımla tanışmam ve sevmedigim huylarımla barışmamla ilgiliydi
Okunmaya değer gerçek bir yaşam hikayesi..
13 yaşından beri kağıt topluyorum Ankara'da. Niğde'liyim. İlkokula başladığım yıl geldik Ankara'ya. Orta okulu bitirebildim yalnızca, hep taktir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam, sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım, çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar topluyorum.
Biliyor musunuz, kendimi sürekli ihmal etmiştim. Elbette bunun nedenleri var: Kendimi bulmamı umursayan bir ortamda büyümedim. Hep bir "sosyal kimlik" olarak yetiştirildim,eğitildim ve bu şekilde dünyaya bırakıldım. Yolculuğun esas anlamını kendi içimdeki o "öz" ün, yani kendimin verdiğini keşfetmem uzun zaman aldı. Bu sebeple uzun süre boyunca kendimden öksüz kaldım; bunun farkına varınca da içim cız etti. "Keşke yapmasaydım" dediğim şeyleri yaptığımı gördüm.
Sayfa 24Kitabı okudu
.. kendimi tanımam, tamamlanmamışlığımı keşfetmem..
"Bildiğim bir şey var, oda hiçbir şey bilmediğimdir."
"Zira kendimi o kadar çok şüpheyle ve yanılgıyla kuşatılmış buluyordum ki kendimi yetiştirme çabamdan, giderek cehaletimi daha bir keşfetmem dışında fayda sağlamıyorum gibi geliyordu."
Sayfa 6
..kendimi tanımam, tamamlanmamışlığımı keşfetmem.
Merhaba ben Feride öğretmen namı diğer Çalıkuşu. Kitabın yazarıyım.
Kendimi bulmamı umursayan bir ortamda büyümedim. Hep bir "sosyal kimlik" olarak yetiştirildim, eğitildim ve bu şekilde dünyaya bırakıldım. Yolculuğun esas anlamını kendi içimdeki o "öz" ün, yani kendimin verdiğini keşfetmem uzun zaman aldı. Bu sebeple uzun süre boyunca kendimden öksüz kaldım...
Kendimi sürekli ihmal etmişim…
“ Kendimi bulmamı umursayan bir ortamda büyümedim. Hep bir “sosyal kimlik” olarak yetiştirildim, eğitildim ve bu şekilde dünyaya bırakıldım. Yolculuğun esas anlamını kendi içimdeki o “öz”ün, yani kendimin verdiğini keşfetmem uzun zaman aldı.”
Pos Bıyıklı 132 yıl önce bugün Zihinsel olarak çöktü.
Çok sevdiğiniz Pos Bıyıklı haşmetlû Niçe beyefendi hazretleri ertesi gün bir arkadaşına şöyle yazdı : "Ey mutluluğum Georg! Sen beni kesfettikten sonra benim kendimi keşfetmem marifet değildi. Şimdi zorluk. Kendimi yitirmekte."
Felsefeye Yolculuk
Felsefe beni içine çağırıyor, daha derinlerine.
Zamanın ötesinde bir yerlerde ait olduğumu bildiğim topraklara doğru çekiliyorum.
Kim olduğumu bilmiyorum ama öğreniyorum. Şimdi daha fazla kendimi tanıyıp keşfetmem gerek.
Tarihin perde arkasındaki soyut düşünceler denizinde daha fazla sorgulamam gerek ruhumu.
Geceleri karanlığın yuttuğu yıldızları teker teker gökyüzüme yerleştirmem gerek.
Ben olmam gerek.
Biliyor musunuz, kendimi sürekli ihmal etmişim. Elbette bunun nedenleri var. Kendimi bulmamı umursayan bir ortamda büyümedim. Hep bir “sosyal kimlik” olarak yetiştirildim, eğitildim ve bu şekilde dünyaya bırakıldım. Yolculuğun esas anlamını kendi içimdeki o “öz”ün, yani kendimin verdiğini keşfetmem uzun zaman aldı. Bu sebeple uzun süre boyunca kendimden öksüz kaldım; bunun farkına vardığım zaman da içim cız etti. “Keşke yapmasaydım” dediğim şeyleri yaptığımı gördüm.
Oysa ergenlik yaşlarıma dönüp, “Başkası ne der?” diye düşünerek hareket eden halimden kurtulup, “Ben ne derim?” diyen biri olmak isterdim.
Sayfa 24Kitabı okudu
Biliyor musunuz, kendimi sürekli ihmal etmişim. Elbette bunun nedenleri var. Kendimi bulmamı umursayan bir ortamda büyümedim. Hep bir "sosyal kimlik" olarak yetiştirildim, eğitildim ve bu şekilde dünyaya bırakıldım. Yolculuğun esas anlamını kendi içimdeki o "öz"ün, yani kendimin verdiğini keşfetmem uzun zaman aldı. Bu sebeple uzun süre boyunca kendimden öksüz kaldım; bunun farkına vardığım zaman da içim cız etti.
Sayfa 24