“Dünyada hayatın tek bir manası varsa o da sevmektir. Hatta karşılık bile beklemeden sadece sevmek. Başka bir insanı bahtiyar edebilmek, kendini bahtiyar edebilmekten daha güç fakat daha insancadır. Bugün böyle düşünenlere saf, hatta enayi derler. Fakat ne derlerse desinler, biz kalbimizin ve kafamızın doğru bulduğu şeyleri etrafın ne dediğine bakmadan yapmalıyız..”
Sayfa 11 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Hıristiyan der Papalagi kendine. Güzel bir türkü gibidir bu sözcük. Bütün
zamanlar için Hıristiyan olabilsek keşke. Hıristiyan olmak: Önce Yüce Tanrı'yı
ve kardeşlerini, en son kendini sevmek demektir. Sevgi -iyi olanı yapmak-
kanımız gibi içimizde, başımız, ellerimiz gibi bizimle bir bütün olmalıdır.
Papalagi ise, Hıristiyan, Tanrı, sevgi sözcüklerini yalnızca ağzında taşır. Diliyle
bunlara vurdu mu, dünyanın gürültüsünü koparır. Ama yüreği, sevgisi Tanrı'nın
önünde eğilmez, yalnızca şeylerin, yuvarlak metal ve ağır kâğıdın, zevk
düşüncesinin ve makinenin önünde eğilir.
Sana en uzak haliyle en yakın olacak bir başkası!
Çağırdığın zaman gelmiyormu? Bırak gelmesin, böylesi daha iyi. Onu yokluğunda sevmeye devam et bekle.Bekle ki, yüreğini özlemlerin en güzeli doldursun, bir ateş sarsın her yanını. Böylesine ateşler içinde yanarken bile, yanlız onu düşün, yaşam gücün onunla artsın. Farzet ki yanında, avuçlarının serinliği ellerinin sıcaklığına karışıyor. Gözlerinde
Sayfa 184Kitabı okudu
Sevmek, kendini karşılıksız olarak adamak, sevgimizin sevilen kişide de sevgi oluşturacağı ümidini taşımak demektir. Sevgi bir inanç eylemidir, inancı az olanın sevgisi de azdır.
Kierkegaard
Şayet birey kendini sevmeyi öğrenmeyi beceremezse, komşusunu sevmeyi de öğrenemez. Kendini doğru biçimde sevmek ve bir dost için sevgi beslemek tamamıyla örtüşen konulardır, hatta temelde aynı şeydir.... Kural şudur: Komşunu severken kendini seveceksin çünkü ona değer verirken aslında kendine değer verdiğini bileceksin."
Sayfa 97Kitabı okudu
"Kendini sevmek diğer tüm sevgilerin başlangıcıdır.
- Osho
Muhabbet
Nakşibendi terbiye yolunun büyükleri insanın terbiyesi için üç elde edilmesini gerekli görmüşlerdir bu üç temel esas muhabbet ihlas ve teslimiyettir bu yolun büyükleri demişlerdir ki gerçek sevginin arzu isteklerini kendi nefsinin arzu isteklerini tercih etmektir Kamil mürşide gösterilen bu muhabbet esasında yüce Allah içindir bu muhabbet derecesine tasavvufta fena fiş şeyh denir manası şeyhin muhabbetine fani olmak demektir bu hali elde eden insanın bütün arzusu mürşidinin sevdiği şeyleri yapmak ve devamlı onun istekleri doğrultusunda yaşamak olur Kamil bir mürşitin Allah rızasından başka bir arzusu yoktur hak yolunda ona tabi Allah ve Resul’üne tabi olmak demektir bunun için samimiyetle çok saf bir sevgi gerekir bu muhabbetin devamı ve ileri derecesi Resulullah sallallahu aleyhi vesellem in bütün benliği ile sevmek ve bütün davranışlarında sünnetine uygun hareket etmektir buna tasavvufta fena fir resuldenir Resulullah sallallahu aleyhi vesellem kendisinin ne derece sevilmesi gerektiğini şöyle belirtmiştir ben bir kimseye anne babasından çoluk çocuğundan ve bütün insanlardan daha sevgili olmadıkça o kimse gerçek manada iman etmiş olmaz muhabbetin en üstün derecesi kalbi Allah Taala ya bağlamak ve ona hakkıyla kulluk yapmaktır bütün zikir fikir ibadet ve hizmetlerin hedefi Allah sevgisini elde etmektir bu doyumsuz ve olumsuz sevgiye ulaşma haline Arifler fena fillah mertebesi demişlerdir manası kendi iradesini yüce Allah’ın iradesine tabi etmek onun emirlerini noksansız yerine getirmek hep onun sevdiğini sevmek ilahi sevgi içinde kendini kaybetmektir
Sayfa 35 - Semerkand
Bunalmanın gerçek nedeni yaşamayı sevmek gibi geliyor bana, kişi bazan yaşamayı fazla sevdiğinden kendini öldürebilir.
Sayfa 109Kitabı okudu
Kişi ayrıca bilinçli olarak sevilmemekten korkan birinin aslında bilinç altında sevmekten korktuğunu farketmelidir. Sevmek kendini karşılıksız olarak adamak, sevgimizin sevilen kişide de sevgi oluşturacağı ümidini taşımak demektir. Sevgi bir inanç eylemidir. İnancı az olanın sevgisi de azdır...
Sayfa 120 - Say YayınlarıKitabı okudu
Rızık Allah’tandır!
Belki de her bela,
kulun kendini bir şey sanmasındandır…
Sayfa 81Kitabı okudu
