" 'Hakikati' diye devam etti Nietzsche, 'ancak inanmayarak ve kuşku duyarak yakalayabilirsiniz, böyle çocuksu bir tavırla keşke öyle olsa diyerek değil' "
Keşke öyle olsa...
"Benim de mi arabam yani?"
"Benim neyim varsa sana ait. Dostlar arasında böyle olmalıdır."
Sayfa 122Kitabı okudu
Hayatlar evler gibi olabilse keşke. Kapısına kilidi vurup
biraz dışarı çıkabilseniz. Selam veren tanıdıklara "Kusura
bakmayın. Ben bir süreliğine ben değilim. Kendim de tatildeyim" diyebilseniz. Hatta ev gibi olan hayatlar sonra da "devre mülk" olabilse... Aynı hayatı birkaç kişi toplanıp yaşasanız. Öyle tartışa tartışa, beraber karar vererek mesela. İnsanın kendinde canı sıkılıyor sadece kendiyle! Keşke birileri daha olsa insanın içinde. Akıl danışabileceği, kritik zamanlarda kendini şöyle masanın üzerinde koyup "Ben şimdi ne yapacağız?" diye tartışabileceği...
Hakikati diye devam etti Nietzsche, ancak inanmayarak ve kuşku duyarak yakalayabilirsiniz, böyle çocuksu bir tavırla ‘keşke öyle olsa’ diyerek değil!
Sayfa 101Kitabı okudu
