Aşkta, acısı kadar tecrübelidir insan . Ama aşk acısı sayılarla değil , derinliklerle ölçülür. İnsan kalbinden kaç kişinin gelip geçtiği değil, kimim hangi derinlikte iz bıraktığı önemlidir.
Sayfa 142 - Destek yayınlarıKitabı okuyor
Lügat, bir isim ver bana hâlimden;
Herkesin bildiği dilden bir isim!
Eski esvaplarım, tutun elimden,
Aynalar, söyleyin bana, ben kimim?
Sayfa 19
Kitabını yazarken hep şunu düşündüm, ben kimim ki böyle bir işe kalkışıyorum? Ama atın da dediği gibi:
" Aslında herkes el yordamıyla ilerliyor."
0 yüzden ben derim ki kanatlarınızı açın ve hayallerinizin peşinden gidin.
Sayfa 5
Nietzsche’nin o “kaya gibi cümlesi” nasıldı? “Neysen o ol!” Ama kimim ben, diye sordu Breuer kendine. Ne olmam gerekiyordu?
Benliğin değişmeyen ögesi var mıdır,
değişmeyen öge yoksa ben kimim?
nicedir kavrayamam haller içinde halim.
uyuyamıyorum ama uyuyamamın sebebini bilmiyorum. ruhumda bir sızı var, kalbimi yokluyorum fazla dünyalık sindiği için hakikati kavrayamıyorum. hissediyorum ki o sızı büyük bir şeye vesile olacak gibi.
bir yol var o yola nereden gideceğinizi biliyorsunuz ama ona rağmen yerinizde sayıklıyorsun. varmak istediğin bir menzil var ama o yolda çok eksiğin olduğu için varmak istemiyorsun. kuyulara kapmış yusuf gibiyim sarsıla sarsıla ağlamak istiyorum. aydınlık bile ruhumda bir sızı oluşturuyor. karanlıkta kalmak ruhuma dinginlik veriyor. ışık, çatlaklardan sızıyor içeriye.o ışık benim ruhumdaki sızı. ruhum öyle bir acı çekiyor ki ve bu acı son zamanlarda öyle bir şiddetini artırdı ki tohumun çatlaması yakın mıdır bilmiyorum ama umarım hayırlara vesile olur. Allah'ım kaybolmak istediğim bu yolda buldur beni bana. ben kimim ve neyin acısını çekiyorum? çektiğim bu acı beni daha iyi biri mi yapıyor, yoksa senden uzaklaştırıyor mu bilmiyorum. ama bildiğim bir şey var ki ruhum acı çekiyor ve artık ben eski ben olamam. ihsan hocadan dinlediğim önce bir dert sahibi ol, bulmazsan kendine bir dert satın al, orda da bulamazsan gel benden ödünç al dediği yola koy beni rabbim.ağır bir sicil gibi duruyorsun ayıplarımda (dünya)
Beni benimle bıraktığın
ihtimallerin aydınlattığı
sokak lambasının altında yazıyorum
son şiirimi sevgilim.
madem sözlerin yalandı
gözlerin de mi yalandı
derdim önceden.
Bir yalan sözde olunca
“Bu sabah uyandığımda aynı kişi miydim ben ? Aynı kişi değilsem sorayım o zaman: Kimim Allahaşkına ben ?”
