"Ben neredeyim, kimim, unutmam an meselesiydi. Kelimelerle tarif edemezdim, kalbim yerinden fırlayıp onun kalbini yakalayacaktı neredeyse.
Sevmek ne garip şey..
Alıp yüreğime bassam ya da öpsem doyar mıyım?
Eğer seni bana getiren kaderse kaderi de çok sevdim."
Ben buralara kadar keyfimden mi geldim? Beni nasıl yalnız bırakacaksınız? Kızımdan ve senden ben bunu mu beklerdim? Beni Şahinde' nin eline bırakıp nası gidersiniz? Bu son günlerimde sizden başka kimim var? Keyfin isterse Yusuf, siz dönmezseniz ben de kalırım, sen kazanacağın para ile hem karını hem beni beslersin.
Sabah ezanları okunmaya başladığında yatağından kalkıp elini yüzünü yıkadı. Aynada makasla bıyığını sünneti şerifeye uygun olarak düzeltirken uykunun bir uyanış ve düşlerin de gerçeğin ta kendisi olduğu fikri kafasını meşgul etmeye başlamıştı. Az önce uyanıp gözlerini gerçek dünyaya açarak yatağında gerinmeye başladığında belki de bir uykuya dalmıştı. Eğer bu doğruysa, şimdi gördüğü her şey bir düştü. Gördükleri ister gerçek ister düş olsun, bundan gerçeği ya da düşü gören bir özenin varlığı çıkıyordu. Şu durumda bütün bunları gören bir kişi olarak o, vardı. "Rendekar'ın dediği gibi ben varım" diyordu, "Peki ama ben kimim? ayna bana İhsan Efendi olduğumu söylüyor, rüyamdaki ayna ise Bünyamin olduğumu söylüyor. Ben kimim? Bütün bunları gören özne aslında kim?"
Sayfa 1Kitabı okudu
Yatağımın yanı başında okunmayı bekleyen birikmiş kitaplara, kaypak bir utançla bakıyorum sonra. Dışarıda esen rüzgarın sesinde hayatımın asıl sorusunu arıyorum. Kimim ben ? Niye buradayım ? Gerçekte aradığım ne ? Aradığım mükemmel bir yitiriş mi ? Ne yapsam mükemmel yitirişimin karşısına bir şey koyamıyorum. Korktuğum her şey bana sahte ve anlamsız geliyor ...
Sayfa 139
Kendine sorarsın "ben kimim" diye. Derinden gelen cevap aynı olacaktır. "Hiç kimse" Hiç kimse isen eğer, gerçekten tanımaya başlarsın kendini
Allah'a emanet ol, dedi ve gitti.
- Güldüm..
Zaten başka kimim var ki?
"Eğer ben sahip olduklarım isem ve sahip olduklarımı kaybettiysem, kimim ben?"