“uyku beni bırakıp gideli uzun zaman olmuştu. bazen kırk sekiz saat hiç uyumuyordum. sonra birkaç saat uyku ve hemen kalkıyordum ayağa. gece ve gündüz anlamını yitirmişti. ne zaman uykuya dalıp, ne zaman uyandığımın hiç önemi kalmamıştı.”
“Zaman zaman çoğu şey beni yorar” dedi. “Anladın mı? Bunlardan biri de kırk sekiz sene yaşamış olmak.”
Sayfa 197 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Yıllar geçti, sevgili Manuel Valadares. Şimdi kırk sekiz yaşındayım ve zaman zaman, özlemimde, hep bir çocuk olduğum izlenimine kapılıyorum. Birden ortaya çıkıverecekmişsin, bana artist resimleri ve bilyeler getirecekmişsin gibi geliyor. Hayatın sevilecek yanlarını bana sen öğrettin, sevgili Portuga’m. Şimdi bilye ve artist resmi dağıtma sırası bende, çünkü sevgisiz hayatın hiçbir anlamı yok. Ara sıra sevgimle mutluyum, ara sıra da yanılıyorum; bu daha sık oluyor.
"yalnız kalma isteğim gökdelen gibiydi. içinde kırk sekiz neden barındıran kırk sekiz daireli bir gökdelen!"
"gittiğinden beri yedi milyon kırk sekiz bin sekiz yüze kadar saydım. bu kadar zamanda saklanabilmiş olmalısın. her tarafı arıyorum. bulamıyorum, ümidimi kaybediyorum. saklambaç oynamak çok uzun sürüyor. tamam, hadi, kazandın, çık artık saklandığın yerden. artık oynamak istemiyorum. çık neredeysen, sen kazandın. çık ne olur, kaybettim, her şeyi kaybettim."
Gittiğinden beri yedi milyon kırk sekiz bin sekiz yüze kadar saydım Bu kadar zamanda saklanabilmiş olmalısın Her tarafı arıyorum bulamıyorum. Ümidimi kaybediyorum. Saklambaç oynamak çok uzun sürüyor. Tamam hadi kazandın çık artık saklandığın yerden. Artık oynamak istemiyorum. Çık neredeysen sen kazandın çık ne olur kaybettim her şeyi kaybettim.