Ama günümüz insanı "ne yapacağı"na dair her zamankinden daha çok güce sahiptir.Ancak "ne yapması gerektiği"ni her zamankinden daha az bilmektedir.
Sayfa 51
Halbuki Muazzez'e karşı olan hisleri büsbütün başkaydı.Onu hariçte bir mevcut, yabancı ve başka bir insan olarak düşünmüyor; kendinin bir parçası, kolu, gözü ve yüreği olarak tasavvur ediyordu.
Sayfa 82
Gercek korkak mutluluktan bile korkar.Pamuk yün bile yaralar onu.Neşeden bile incinir
Sayfa 52
Okur Takip Önerileri
İçimizde şeytan yok.İçimizde aciz var.Tembellik var.İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: Hakikatleri görmekten kaçma alışkanlığı var.
Sayfa 217
kendi ruhunun pisliğini bu kadar yakından gören bi adam başkalarının temiz olacağına inanabilir mi?
Sayfa 161
zaten anlatmak istediğim bir şey var, bin bir şekle sokup söylemek arzusuyla yandığım bir tek şey: O da sizi sevdiğim.bunun dünyanın var oluşundan beri kaç milyar defa tekrar edildiğini unutmuyorum, fakat siz söyleyin, canlılığından bir şey kaybetmiş mi? kâinatta hiçbir şeyin olamayacağı kadar taze ve olgun değil mi? bu öyle bir kelime ki, doğuyor ve doğuşuyla beraber olgunlaşmayı da içinde getiriyor.sizi seviyorum.
Sayfa 66
"bana istenecek bi şey söyle, uğruna can verilecek bi şey söyle, hemen dört elle sarılayım." "gördün mü?derhal sapıtıyorsun.hayatta hiçbir şey, uğrunda ölmek için istenmez.her şey yaşamamız için olmalıdır.hatta biraz ileri gideyim, kendi yaşamamız için...sen kafanın içindeki yokluğa o kadar saplanmışsın ki, derhal uğruna can feda edecek bir şey arayarak ikinci bir yokluğa dalmak istiyorsun!..."
Sayfa 36
Sen kötülüğü yok etmek istiyorsun ama o senin içinde büyüyor.İnsan öldürmek kolay, ama kan ruhuna da sıçrar.İnsan öldürenin ruhu kanar.Kötü bir insanı öldürünce kötülüğü de yok ettiğini sanırsın, sonra bir bakarsın ki yok ettiğini sandığın kötülükten daha beteri senin içinde büyüyor.
Sayfa 51
Bazen öyle şeyler oluyor ki...nasıl söylesem...insan kapılıp gidiyor...kapılıp gittiğini anlasan bile değişmiyor...olup bitenin bir parçası gibisin...nefes almamak elinde değilse, hani nefes aldığını farkettiğin zaman bile nasıl onu önleyemiyorsan...
Sayfa 75
İnsanlar aslında birbirini tanımadıkları için severler,dedi, şaşırtıcı değil mi?Tanıdıktan sonra nefret ederler birbirlerinden...
Her zaman değil, dedim.
Sayfa 113
Düşümde savaşıyormuşuz ,dedi adam beklenmedik biçimde ,ne için savaştığımızı biliyoruz sanıyorduk hepimiz.Meğer aldatılmışız.Garip bi Mevlüt vardı ,şehit düştü.Kimse beklemezdi ondan öyle bir yiğitliği.Biliyor musun ,korkaklık da bulaşıcıdr ,yiğitlik de.Hepimiz yiğitleşmiştik.Ölüm vız geliyordu herkese.Ama savaş içinde oluyor bu tabii.Çünkü ölmeyi düşünmüyosun ,çünkü kolayca ölünüyor.Ölmek barış zamanında zor oluyor.Çünkü ölmeyi düşünmeye başlıyorsun o zaman ,bir de elde etmek istediğin şeyler söz konusu.Savaşırken bir şey elde edeceğine inanıyorsun ölmekle ,barış zamanındaysa bu yok işte.O zaman savaşta ölmek kolay oluyor ,barıştaysa zor.Ölümü göze almakla elde etmek istediğimiz bir şey vardı bizim de ,savaşırken...savaştan sonra baktık ki onlar için savaşmamışız.Düpedüz aldatılmışız.İşte insanın zoruna giden bu oluyor.
Ara sıra düşünen bir insanın solgun yüzünden içeri sızıp o ruha,o karanlığa bakarsanız,orada, dış dünyanın sessizliğinin gölgesinde, Homeros'ta olduğu gibi devlerin savaşını, Milton'da olduğu gibi ejderhaların ve canavarların dövüşmelerini, hayalet bulutlarını, Dante'de olduğu gibi hayali sarmalları görürsünüz.Her insanın içinde taşıdığı ve beyninin iradesini ve günlük davranışlarını umutsuzlukla ölçtüğü o sonsuzluk ne de kasvetlidir!
Sayfa 264
Beni hayal kırıklığına uğratan benden başkası değil.
