Realist ve aynı zamanda romantik yazarımız “acı” anlamına gelen “Gorki” lakaplı ünlü rus yazar, Aleksey Maksimoviç Peşkov’un yazdığı kitaplarının arasında bence onu en iyi tasvir eden, nasıl bir yazar olduğunu özetleyen kitabı budur. Çünkü kitapta yer verdiği kendi tabiriyle “toplum süprüntüsü” adını verdiği insanların yaşamda acılar çeken, yoksul, alt tabaka, birkaç kuruşa geçinmeye çalışan ancak diğer bütün insanlar gibi yaşamda aynı duygulara sahip olan insancıkların yaşamlarından kesitler sunuyor bizlere. Onların yaşamını realist gözüyle ancak romantik bir anlatımla sunuyor. Çünkü bunu yapmasının sebebi bu insanların hayatına yalnızca bir gözlemci, uzaktan izleyen ancak hiçbir şey yapmayan insanlar gibi kalmak istemiyor; aksine onların yaşam alanlarına, evlerine, sokaklarına, işlerine, aşklarına dahil oluyor ve içten bir anlatım tekniğiyle bunu yazıya döküyor. Bu sebeplerle biz o insanlarla bütünleşiyoruz ve misalen söylüyorum o meyhanede oturuyoruz, o sokakta dileniyoruz, o ağacın altında aşk rüyasına dalıyoruz. O yüzden “Gorki” bu lakabı boşuna almadığını bize kaleminin ve iç dünyasının gücüyle fazlasıyla gösteriyor.
