Batmayan gün, uzun zamandır okuduğum ve içime işleyen nadir kitaplardan biri olarak kütüphanemde yer edecek. Bu kitap için baska bir isim söz konusu olabilir miydi pek emin değilim. Çünkü batmayan bir gün gibi hayatınızı aydınlık tutacak mihenkleri vurguluyor. Kitap size çok önemli bir şey hatırlatıyor. Kendini bilmek! Biz insanlar gerçekten neden mânâyı arar dururuz dışarda. Neden illa üçüncül şeyler/şahıslar anlam katmalıdır hayata. İşte bu kitap gerçek anlamı bulmayı öğütlüyor. "Meğerse insan kendine en yakın olan şeye, en uzakmış ve en uzak zannettiği şey de en yakınında, canında, mânâsında imiş, mânâsı imiş!" Hayat denen bu geçici süreçte gerçekten öyle anlamsız şeylere tutkun oluyoruz ki o şey hayatımızdan hiç çıkmayacak, o şey bitmeyecek gibi. Yanlış bağlantılar kuruyoruz. Yolumuza çıkacak ilk tümsekte hayat ile bağımızı koparacak kadar çürük bağlantılar. İşte bu noktadan kitap size diyor ki eğer kendini bilirsen, manayı doğru yerde ararsan böyle çürük bağlantılar seni tuketemez. Umarım okuduğunuz da sizin de kendi mânânızı bulabildiğiniz bir kitap olur.
